Να υπερασπιστούμε τις κατακτήσεις μας χωρίς συμβιβασμούς: Αυτό είναι όλο! (του Σπύρου Τζουανόπουλου)
Η Εναλλακτική Παρέμβαση-Δικηγορική Ανατροπή βαίνει με ορμή στο τριακοστό δεύτερο έτος της ύπαρξής της και δεν χρειάζεται συστάσεις στον δικηγορικό κόσμο της Αθήνας. Τα μέλη της διαχρονικά βρίσκονται στην πρώτη γραμμή της υπεράσπισης των εργασιακών κατακτήσεων των δικηγόρων. Παράλληλα, όντας το πιο ευαίσθητο στοιχείο του δικηγορικού κόσμου σε ζητήματα ελευθεριών, η παράταξη παρεμβαίνει δυναμικά σε κάθε ζήτημα που άπτεται των δημοκρατικών ελευθεριών και της κρατικής αυθαιρεσίας, λειτουργώντας ως εγγυητής των δικαιωμάτων της κοινωνίας, ιδιαίτερα των πιο μαχητικών ή εκτεθειμένων στοιχείων της.
Προσωπικά η πρώτη φορά που ήρθα σε επαφή με την παράταξη ήταν τηλεοπτικά, όταν το 2002 τα μέλη της Εναλλακτικής ήσαν από τους ελάχιστους νομικούς που όρθωναν αντίλογο στην αντιτρομοκρατική υστερία γύρω από τη δίκη της 17Ν και προειδοποιούσαν για την παράδοση της δικαιοσύνης στους κατασταλτικούς μηχανισμούς. Στη συνέχεια, είδα τα μέλη της πανταχού παρόντα σε κάθε αγωνιστική διεκδίκηση της δεκαετίας. Στην υπεράσπιση φοιτητών/τριών στο κίνημα του ΄06-’07, στους αγώνες των κρατουμένων, στα κινήματα ενάντια στους πλειστηριασμούς, στο ασφαλιστικό, στα κολαστήρια της Πέτρου Ράλλη για τους πρόσφυγες/μετανάστριες, στον αγώνα ενάντια στους ναζιστές της Χρυσής Αυγής και σε δεκάδες άλλους. Το 2020 η Εναλλακτική Παρέμβαση, από κοινού με άλλα μαχητικά σχήματα ανά την Ελλάδα, υπερασπίστηκε το δικαίωμα στη διαδήλωση και τη συνάθροιση, υπερασπιζόμενη τους συλληφθέντες/είσες, προσφεύγοντας πανελλαδικά στα διοικητικά δικαστήρια ενάντια στα επιβληθέντα πρόστιμα και στηρίζοντας την πιλοτική δίκη στο ΣτΕ για την ακύρωση των προστίμων. Σε μια κορυφαία στιγμή , σκοτεινή και φωτεινή ταυτόχρονα, οι συνάδελφοι/ισσες κατέβηκαν στον δρόμο σπάζοντας μαζί με άλλες συλλογικότητες την αστυνομική διαταγή-απαγόρευση για «συναθροίσεις άνω των 4 ατόμων» την 17η.11.2020 και την 06η.12.2020 .
Ανήκω στη γενιά που μπήκε στη δικηγορία μάλλον στην πιο δύσκολη περίοδο για το επάγγελμα. Η πλειοψηφία των συμφοιτητών/τριών μου αναζήτησαν τις τύχες τους στο εξωτερικό ή μοχθούν για το βιοπορισμό τους σε άλλα επαγγέλματα, εγκαταλείποντας τη δικηγορία. Μέσα σε μια δεκαετία πέρασαν από πάνω μας τρία μνημόνια, δύο ασφαλιστικά, κοντά στους 40 μήνες κλειστά δικαστήρια για διάφορους λόγους. Σήμερα, η επίθεση εντείνεται και μια τραμπική νεοσυντηρητική συμμορία αποπειράται να αμφισβητήσει κάθε κατάκτηση των κατώτερων τάξεων. Σε συνδικαλιστικό επίπεδο, ο Δικηγορικός Σύλλογος έχει αποξενωθεί παντελώς από τα μέλη του, η ηγεσία του ακολουθεί πιστά κάθε κυβερνητική επιλογή κατεξευτελίζοντας την διαχρονική κριτική στάση του και το αγωνιστικό παρελθόν του, ενώ οι δικηγορικές εταιρείες θέτουν την ατζέντα τους κατά το δοκούν μέσω των μελών-φερεφώνων τους. Οι κατακτήσεις των κινημάτων, εργασιακές και κοινωνικές, βρίσκονται σε άμυνα και με την πλάτη στον τοίχο.
Ο ρόλος των νομικών που εκφράζουν το ριζοσπαστικό-προοδευτικό κομμάτι της κοινωνίας μας όμως είναι ακριβώς αυτός: του φύλακα-κέρβερου των κατακτήσεων των κοινωνικών και ταξικών αγώνων. Την περίοδο αυτή, η Εναλλακτική Παρέμβαση οργανώνεται για να κάνει αυτό που έκανε από την πρώτη μέρα, και δεν είναι άλλο από την ασυμβίβαστη και ανυποχώρητη υπεράσπιση των εργασιακών κεκτημένων των δικηγόρων και την αταλάντευτη διεκδίκηση των δημοκρατικών ελευθεριών και δικαιωμάτων. Ήδη τα τελευταία χρόνια οι αμεσοδημοκρατικές διαδικασίες της έχουν αγκαλιαστεί από πλήθος νέων νομικών και όλα δείχνουν πως είναι έτοιμη να διεκδικήσει περισσότερο χώρο στον Δικηγορικό Σύλλογο της Αθήνας, σπάζοντας τον κυβερνητικό μονόλογο στο Δ.Σ.
Η Εναλλακτική Παρέμβαση-Δικηγορική Ανατροπή με υποψήφιο Πρόεδρο τον Θανάση Καμπαγιάννη ζητάει την ψήφο των δικηγόρων της Αθήνας γιατί διαχρονικά υπερασπίζεται τα ταξικά και κοινωνικά συμφέροντα των χαμηλόμισθων δικηγόρων χωρίς κομματικές εξαρτήσεις και σίγουρα μακριά από συμβιβαστικές λογικές κυβερνητισμού.
Ζητάει την ψήφο γιατί δεν θα είναι ποτέ θεσμικός συνομιλητής με την εκάστοτε κυβέρνηση αλλά θεσμικός αντίπαλος, όσο και αν αυτό ενοχλεί τους φίλους της άρχουσας τάξης.
Ζητάει την ψήφο για να υπερασπιστεί τα δικαιώματα και τις δημοκρατικές ελευθερίες ακόμα πιο δυνατά και ακόμα πιο αποτελεσματικά μέσω των οργάνων του Δικηγορικού Συλλόγου Αθήνας, αποκαθιστώντας το όνομα του τελευταίου που έχει εκπέσει σε ανυποληψία τα τελευταία χρόνια ως απολογητής κάθε κυβερνητικής αυθαιρεσίας.
Ζητάει την ψήφο για να έχει την τιμή να είναι το μεγάφωνο του Σωματείου Μισθωτών Δικηγόρων εντός του Συλλόγου, ενός σωματείου που κατάφερε να ιδρυθεί μετά από χρόνια κοπιωδών διεργασιών, και να στηρίζει τις διεκδικήσεις των πιο εκτεθειμένων στην εργοδοτική αυθαιρεσία συναδέλφων/ισσών.
Ζητάει την ψήφο για να εμπεδώσει για τις αδερφές μας συναδέλφισσες ένα ασφαλές εργασιακό περιβάλλον χωρίς έμφυλες διακρίσεις/παρενοχλήσεις και να στηρίξει τους αγώνες τους για ισότητα.
Οι εκλογές αυτές είναι μια ευκαιρία για την μαχόμενη πλειοψηφία των δικηγόρων να καταλάβει τον χώρο που της αξίζει και να αποκαταστήσει τον αγωνιστικό χαρακτήρα του Δικηγορικού Συλλόγου Αθηνών: να μην πάει χαμένη!
