ΚΑΘΟΛΙΚΗ ΑΝΤΙΣΤΑΣΗ ΣΤΟ ΣΥΣΤΗΜΑ
ΤΗΣ ΕΚΜΕΤΑΛΛΕΥΣΗΣ ΚΑΙ ΤΗΣ ΚΑΤΑΣΤΟΛΗΣ
Νεκρός, ετών 15.
Η δολοφονία του αποτελεί το αποκορύφωμα μιας διάχυτης ογκούμενης καθημερινής αστυνομοκρατίας. Με την πολιτική ανοχή της κυβέρνησης της Ν.Δ. και παλιότερα του ΠΑ.ΣΟ.Κ. έχει αποχαλινωθεί μία αστυνομία που τρομοκρατεί, συλλαμβάνει, καταστέλλει, αυθαιρετεί, βασανίζει, ξεγυμνώνει και τελικά δολοφονεί. Το ιστορικό μακρύ. Η φράση «το κράτος είστε εσείς» έχει απευθυνθεί είτε ρητά, είτε σιωπηρά και έμπρακτα από όλες τις κυβερνήσεις των τελευταίων ετών. Ετσι οι κατ’ επανάληψη δολοφονίες πολιτών από αστυνομικούς δεν αποτελούν απλή στατιστική. Πρόκειται για την αναγκαία συνέπεια της οικοδόμησης ενός αυταρχικού κράτους, αποκομμένου από κάθε κοινωνικό έλεγχο, ενός κράτους που εν τέλει διάκειται εχθρικά απέναντι στην ίδια την κοινωνία.
Η διαδρομή μέσα από τον αυταρχισμό επικυρώνει μια άλλη διαδρομή : Εκείνη της γενικευμένης επίθεσης στα λαϊκά δικαιώματα, μέσα από διαρκείς αναδιαρθρώσεις στην παιδεία, την εργασία, την κοινωνική ασφάλιση. Απαξίωση της εργασίας, ελαστικοποίηση, κατεδάφιση και υποταγή των εργασιακών και ασφαλιστικών δικαιωμάτων στις δυνάμεις της αγοράς, εμπορευματοποίηση κάθε πλευράς της ζωής, υπερχρέωση, ώθηση στον καταναλωτισμό, λιτότητα και ανασφάλεια, ανεργία, ξεπούλημα δημόσιας περιουσίας στα ιδιωτικά συμφέροντα, καταστροφή του περιβάλλοντος στο βωμό του κέρδους, εντατικοποίηση από τα μαθητικά χρόνια μέχρι τη σύνταξη (αν την προλάβουμε), άγρια καταστολή και περιστολή δικαιωμάτων για όσους αμφισβητούν τη διαδρομή που μας επιφυλάσσουν.
Η ρίζα της κοινωνικής αδικίας βρίσκεται στον ίδιο τον πυρήνα του καπιταλιστικού συστήματος, που υποτάσσει και αλλοτριώνει όχι μόνο την εργασία, αλλά και την ίδια την ανθρώπινη ύπαρξη στην προτεραιότητα του κέρδους και τη νομιμοποίηση της εκμετάλλευσης, που γεννά τις κρίσεις για να μετακυλίει τις ζημιές της σε αυτούς που έχει πλιατσικολογήσει όταν κέρδιζε. Τη στιγμή που οι τραπεζίτες λαμβάνουν απλόχερες και άνευ όρων κρατικές ενισχύσεις, ενώ το εισόδημα των εργαζομένων συμπιέζεται ακόμη περισσότερο, η μερική απασχόληση γενικεύεται με το πρόσχημα της οικονομικής κρίσης, η κοινωνική ασφάλιση έχει κατεδαφιστεί, η φορολογία γίνεται ακόμη πιο άδικη, δεν υπάρχει τίποτα απέναντι στο οποίο να μην αξίζει να εξεγερθεί κανείς.
Τώρα η κυβέρνηση των ιδιωτικοποιήσεων και των σκανδάλων, γίνεται και κυβέρνηση δολοφόνων. Και θα εξακολουθήσει να παραμένει όσο έχει τη στήριξη των μηχανισμών καταστολής και της αντιπολίτευσης που αρνείται να κινητοποιήσει τον λαό εναντίον της με το στόχο της αντικαπιταλιστικής προοπτικής, για μία κοινωνία χωρίς εκμετάλλευση.
Κάθε κοινωνική αντίσταση στοχοποιείται από ένα ολόκληρο πλέγμα μηχανισμών, οι οποίοι έχουν συγκροτηθεί στη βάση της αντιμετώπισης του «εσωτερικού εχθρού». Το κράτος θωρακίζεται με διαρκώς αυταρχικότερη νομοθεσία, τρομονόμους και αστυνομικά μέτρα, προκειμένου να καμφθούν οι κοινωνικές αντιστάσεις. Είναι πλέον κοινός τόπος πως κάθε κινητοποίηση, ακόμη και αυτή η καθιστική διαμαρτυρία, αντιμετωπίζεται με ξυλοδαρμούς, χημικά, πλαστικές σφαίρες, αδικαιολόγητες προσαγωγές και συλλήψεις, συνοπτικές προφυλακίσεις διαδηλωτών με την αγαστή συνδρομή της δικαστικής εξουσίας. Το δικαίωμα στη συνάθροιση έχει πρακτικά ματαιωθεί. Η ατιμωρησία των αστυνομικών είναι καθεστώς.
Παράλληλα, η πρόκληση και διαχείριση του φόβου των νοικοκυραίων αποτελεί πλέον βασικό εργαλείο όχι μόνο αποπροσανατολισμού και επικοινωνιακής αντιστροφής (ας σκεφθεί κανείς πόσα «πλιάτσικα» στα σπασμένα μαγαζιά είχαν πριν προκαλέσει οι πολιτικές του πλαστικού χρήματος, τα πανωτόκια, η λιτότητα, το χρηματιστήριο κ.α.), αλλά και νομιμοποίησης της αστυνομοκρατίας, ενεργοποίησης των συντηρητικών αντανακλαστικών και δημιουργίας «αγανακτισμένων πολιτών». Και δυστυχώς περνάει χωρίς αντίσταση.
Την ίδια ώρα στα σύνορα, η θάλασσα ξεβράζει τα άψυχα κορμιά μεταναστών και προσφύγων που βρέθηκαν στο δρόμο του Λιμενικού. Οι επιζήσαντες φυλακίζονται και βασανίζονται στα κέντρα κράτησης πριν την απέλαση, ή ξυλοκοπούνται μέχρι θανάτου έξω από τη Διεύθυνση Αλλοδαπών, προσπαθώντας μάταια να υποβάλουν αίτημα ασύλου. Οι αυθαίρετες συλλήψεις και κακοποιήσεις αλλοδαπών στα Α.Τ. είναι καθημερινό φαινόμενο. Ενώ η Ε.Ε. νομοθετεί συνοπτικές διαδικασίες απομάκρυνσης των οικονομικών μεταναστών.
Η βιτρίνα του αυταρχισμού έχει ραγίσει!
«Κάποτε οι θάλασσες αυτές θα εκδικηθούνε!». Η δολοφονία του Αλέξανδρου Γρηγορόπουλου έχει απελευθερώσει παντού ένα ολόκληρο κοινωνικό κίνημα, που μαζί με την αμφισβήτηση του αυταρχικού κράτους έχει αμφισβητήσει τις ίδιες τις συνθήκες ζωής. Αμφισβητούνται τα 700 €, η εργασιακή ανασφάλεια, η εντατικοποίηση των σπουδών, η ανεργία, η διαφθορά του πολιτικού συστήματος, η χειραγώγηση της κουλτούρας, τα γκλόμπ, τα χημικά και τα κουμπούρια των ΜΑΤ. Αμφισβητείται το ίδιο το σύστημα, σε μία εποχή που η μονοκρατορία του φάνταζε ανυπέρβλητη. Η εξέγερση που αποδίδεται απλώς στην οργή των νεολαίων ανήκει στην πραγματικότητα σε όλη την κοινωνία, κι ας αποσιωπά ο καθεστωτικός λόγος τη συμμετοχή εκατοντάδων χιλιάδων εργαζομένων, μαθητών και νεολαίων στις κινητοποιήσεις σε όλες τις πόλεις της Ελλάδας και σε πολλές χώρες της Ευρώπης και του κόσμου. Φοβάται τη λαϊκή δύναμη που όταν εκφραστεί συγκροτημένα θα τους ανατρέψει. Και η επερχόμενη κρίση μετατρέπει τον φόβο σε εφιάλτη.
Η συκοφάντηση του κινήματος από την κυβέρνηση, την αστυνομία, τα επίσημα μέσα ενημέρωσης, τους πολιτικούς, δεν αρκεί για να καταστείλει τη δυναμική του. Εργαζόμενοι, φοιτητές και μαθητές, βαδίζουμε στο δρόμο της αμφισβήτησης του πολιτικού και κοινωνικού αυταρχισμού.
Σπάμε στο δρόμο τον κρατικό αυταρχισμό!
√ διάλυση όλων των ειδικών αστυνομικών δυνάμεων
√ αφοπλισμός της αστυνομίας
√ απόσυρση των τρομονόμων
√ παλεύουμε μαζί με όλο το λαό για δημοκρατικά δικαιώματα και ελευθερίες, εργασιακές και κοινωνικές διεκδικήσεις.
Ο Δ.Σ.Α. για μία ακόμα φορά κατώτερος των περιστάσεων. Αρκέστηκε στην αποπροσανατολιστική φιλολογία περί των ανεκπαίδευτων αστυνομικών απαλλάσσοντας την κυβέρνηση από τις πολιτικές της ευθύνες. Απέφυγε την καταγγελία του όργιου καταστολής και αυθαίρετων συλλήψεων των επόμενων ημερών, τη συμμετοχή του στην πανεργατική απεργία της 10/12/2008 και όλες τις κινητοποιήσεις. Η συγκρότηση της αντίστασης των δικηγόρων μαζί με τον αγωνιζόμενο λαό γίνεται καθήκον εντονότερο από ποτέ.
ΕΚΔΗΛΩΣΗ – ΣΥΖΗΤΗΣΗ ΓΙΑ ΟΛΑ ΑΥΤΑ :
ΤΡΙΤΗ 23/12/2008 ΩΡΑ 7.00 Μ.Μ. Δ.Σ.Α.
ΕΝΑΛΛΑΚΤΙΚΗ ΠΑΡΕΜΒΑΣΗ ΔΙΚΗΓΟΡΩΝ ΑΘΗΝΑΣ
