Εκλογές ΔΣΑ: Η ορμητική άνοδος ενός ριζοσπαστικού κοινωνικού και πολιτικού ρεύματος (του Θ. Καμπαγιάννη)
Η επανεκλογή του Δημήτρη Βερβεσού στην προεδρία του ΔΣΑ πραγματοποιήθηκε σε συνθήκες της μαζικότερης αποχής στην ιστορία του Συλλόγου σε εκλογές δεύτερου γύρου. Η ίδια η ύπαρξη δεύτερου γύρου – ανάμεσα στους δύο πρωτεύσαντες υποψηφίους στον πρώτο γύρο – τυπικά αποσκοπεί στην απόκτηση πλατιάς νομιμοποίησης του εκλεγόμενου προέδρου. Με τη συμμετοχή να φτάνει το 34% (από 42% το 2017), ο κ. Βερβεσός έλαβε αισθητά λιγότερες ψήφους (4599/8084 σήμερα από 4742/8888 το 2017). Αν γυρίσουμε πιο πίσω, για παράδειγμα το 2014, ο κ. Αλεξανδρής (προερχόμενος και αυτός από την κεντροαριστερά) είχε λάβει 5700 ψήφους στον δεύτερο γύρο, σε ένα εκλογικό κατέβασμα στο οποίο είχε συμμετάσχει ο νυν Πρόεδρος του ΔΣΑ, αποτελώντας όχημα για την μετέπειτα κατάκτηση της προεδρίας. Ο,τι και αν λέει η ηγεσία του ΔΣΑ, η επανεκλογή της κατέστη εφικτή σε συνθήκες μειωμένης εμπιστοσύνης του δικηγορικού σώματος προς αυτήν. Ο κ. Βερβεσός επανεκλέχτηκε γιατί η εναλλακτική που προσφερόταν στον δεύτερο γύρο δεν νοηματοδοτούσε μια προοπτική πραγματικής αλλαγής. Γι’ αυτό ο κ. Βερβεσός δεν έχει κανέναν λόγο να πανηγυρίζει.
Η μαζική αυτή αποχή από τις εκλογές του δεύτερου γύρου δεν οφείλεται σε μια γενική απομαζικοποίηση των συλλογικών διαδικασιών. Αν και η συμμετοχή στον πρώτο γύρο ήταν περίπου η ίδια με το 2017 (περίπου 55% των μελών, σε αυξημένο ωστόσο αριθμητικά εκλογικό σώμα), οι φετινές εκλογές του ΔΣΑ χαρακτηρίστηκαν από ένα κύμα πολιτικοποίησης ενός μεγάλου κομματιού των νέων δικηγόρων, που εκφράστηκε στην κάλπη με την ανάδειξη του προεδρικού υποψηφίου της Εναλλακτικής Παρέμβασης-Δικηγορικής Ανατροπής στην πρώτη θέση (22%) στις κάλπες 27-40 των νεότερων δικηγόρων. Το 15% στην κάλπη του προέδρου και το 10% στην κάλπη της παράταξης αποτελούν ιστορικά υψηλά για το ριζοσπαστικό ρεύμα της μαχόμενης δικηγορίας και εκφράζουν την αναζήτηση της «γαλέρας» της δικηγορίας για έναν άλλον δρόμο στους δικηγορικούς συλλόγους που θα εκφράζει τα υλικά συμφέροντα των αυτοαπασχολούμενων, των μισθωτών, των «μπλοκάκηδων», των γυναικών, μαζί με μια μαχητική υπεράσπιση των δικαιωμάτων και των ελευθεριών σε μια περίοδο συρρίκνωσης των φιλελεύθερων και δημοκρατικών εγγυήσεων.
Σε όσες και όσους μας συγχαίρουν για το αποτέλεσμα της Εναλλακτικής, λέγοντάς μας ότι σε τέσσερα χρόνια θα πάρουμε την πρωτιά όχι μόνο στις κάλπες των νέων αλλά όλων των ψηφοφόρων, εκτός από τις δεδομένες ευχαριστίες έχουμε να πούμε: δεν θα χρειαστεί να περιμένουμε τόσο πολύ. Με τις αυξημένες δυνάμεις που εξασφάλισε η Εναλλακτική Παρέμβαση, θα ξεκινήσουμε άμεσα να κάνουμε όσα ζητάμε από τον Σύλλογο: τόσο στο πεδίο των συνθηκών εργασίας όσο και σε αυτό της υπεράσπισης των δικαιωμάτων και της δημοκρατίας. Και τώρα είναι βέβαιο ότι η φωνή μας θα είναι πολύ πιο δυνατή. Γιατί όλοι έχουν λάβει το μήνυμα του ριζοσπαστικού ρεύματος που εκφράστηκε στις κάλπες, αφού πρώτα είχε εκφραστεί στην κοινωνία και τους δρόμους.
Και όποιος θέλει να μπει στο διάβα του για να το εμποδίσει, ξέρει πως κινδυνεύει να σαρωθεί.
