ΕΝΑΛΛΑΚΤΙΚΗ ΠΑΡΕΜΒΑΣΗ ΔΙΚΗΓΟΡΩΝ ΑΘΗΝΑΣ
Η Εναλλακτική Παρέμβαση Δικηγόρων συμμετέχει στις εκλογές για να θυμίσει ότι υπάρχουν και κάποιοι που δεν εκφράζονται από τις «οικουμενικές» ενότητες και συμβιβασμούς και απορρίπτουν τη συναίνεση της λιτότητας και της καταστολής… Ότι ο ΔΣΑ, εκτός από ΝΠΔΔ και χώρος ανάδειξης φερέλπιδων πολιτευτών, αποτελεί (ή θα έπρεπε να αποτελούσε αν οι κυρίαρχες δικηγορικές παρατάξεις δεν το είχαν ξεχάσει) και συνδικαλιστικό όργανο των δικηγόρων… Ότι ο συνδικαλισμός δεν είναι το μέσο για πολιτικά παιχνίδια, αλλά ο δρόμος για την προσέγγιση και επίλυση των προβλημάτων μας και για το ζωντάνεμα του κοινωνικού μας χώρου μέσα από συλλογικές, αντιπροσωπευτικές διαδικασίες στη θέση των υπερεξουσιών του Προέδρου και των μεθοδεύσεων κορυφής… Ότι η υποκριτική αυταρέσκεια του «Πρώτου Επιστημονικού Σύλλογου της Χώρας» ανέχεται την ύπαρξη δύο κατηγοριών δικηγόρων στο απόγειο της εκμετάλλευσης της μιας από την άλλη (δικηγόροι – εργοδότες και δικηγόροι – «συνεργάτες»)… Ότι ως νομικοί, αλλά και σαν ευαισθητοποιημένοι πολίτες δεν μένουμε αδιάφοροι απέναντι στα κοινωνικά και πολιτικά δικαιώματα, το σωφρονιστικό σύστημα και τα κυκλώματα των φυλακών, την αυθαιρεσία των μηχανισμών της εξουσίας.
Στον διάχυτο συντεχνιασμό των καιρών, αντιπαραθέτουμε τη σταθερή μας άρνηση σε κάθε αντίληψη που θέλει το επάγγελμα κλειστό, ελιτίστικο και μακριά από τις ανάγκες του κοινωνικού συνόλου. Στη φιλολογία του «επαγγελματικού πληθωρισμού» οφείλουμε να υπενθυμίσουμε την άνιση κατανομή της δικηγορικής ύλης, τα κυκλώματα και τις ποικίλες κοινωνικές κατηγορίες στο δικηγορικό χώρο, αίτια σημαντικά της κρίσης, που οδηγεί πολλούς σε αποχώρηση από το επάγγελμα. Τα συμφέροντα των ασκούμενων και νέων δικηγόρων, των μαχόμενων και των «συνεργατών» δεν είναι δυνατό να υποτάσσονται για πάντα στο όνομα της ενότητας του κλάδου για να εξυπηρετούν τελικά τα ακριβώς αντίθετα τους. Αυτή τη συνδικαλιστική υποκρισία οφείλουμε να την αποκαλύψουμε και να την αντιπαλέψουμε.
Στη λαίλαπα των δικηγορικών εταιριών και της υπαλληλοποίησης μεγάλου αριθμού δικηγόρων, αναζητούμε τις εγγυήσεις που θα επιτρέψουν σε κάθε συνάδελφο την προσωπική επαγγελματική και οικονομική του κατοχύρωση. Αναζητούμε τις ρυθμίσεις που θα σπάσουν τους μηχανισμούς ανισοκατανομής της δικηγορικής ύλης ώστε να υπάρχει δουλειά για όλους. Απέναντι στο πρότυπο του ανερχόμενου τεχνοκράτη δικηγόρου του μέλλοντος είναι αναγκαίο να αναδείξουμε το δικηγόρο με κοινωνικές ευαισθησίες και κριτική στάση στο ρόλο του.
Στο συνδικαλισμό της εκπροσώπησης των λίγων, αντιπαραθέτουμε τις συλλογικές, αντιπροσωπευτικές λειτουργίες μέσα από διαδικασίες βάσης. Την ενδυνάμωση των ΓΣ, των ειδικών επιτροπών του ΔΣΑ και κάθε άλλης μορφής που ενεργοποιεί τους ίδιους τους δικηγόρους για την επίλυση των προβλημάτων μας. Ζητάμε κατάργηση των υπερεξουσιών του προέδρου και έμμεση εκλογή του. Κατεβαίνουμε χωρίς υποψήφιο πρόεδρο. Αυτονόητα ψηφίζουμε λευκό στην αντίστοιχη κάλπη και στους δύο γύρους.
Δεν σπέρνουμε εκλογικές αυταπάτες. Η ανάδειξη μας στο ΔΣ είναι αναγκαία για τη συγκρότηση της κοινωνικής και πολιτικής αντιπολίτευσης στο δικηγορικό κατεστημένο. Δεσμευόμαστε για την εναλλαγή και την ανακλητότητα των συμβούλων μας που θα εκλεγούν. Αλλά χωρίς τη δική σας συμμετοχή και ενεργοποίηση δεν αρκεί η ψήφος για να λύσει τα προβλήματα. Η δραστηριοποίηση μας δεν σταματάει με τις εκλογές· αντίθετα, με αυτές ουσιαστικά αρχίζει.
•- Κατοχύρωση των δικηγόρων – «συνεργατών» με θέσπιση από τον ΔΣΑ πάγιας μηνιαίας αντιμισθίας στο ύψος που καθορίζει ο ν. 1093/1980 για τους έμμισθους του δημόσιου τομέα. Ασφαλιστική κάλυψη και προστασία κατά τη λύση της σχέσης (προειδοποίηση, αποζημίωση). Απαγόρευση απασχόλησης σε βοηθητικές και εξωδικηγορικές εργασίες.
•- Αποκλεισμό από την εγγραφή στο ΔΣΑ των πρώην δικαστικών και εισαγγελέων. Αναστολή δικηγορίας για τους βουλευτές και καθηγητές ΑΕΙ.
•- Κατάργηση του αναχρονιστικού πλέον θεσμού της άσκησης με τη σημερινή της μορφή. Αναζήτηση άλλων τρόπων επιστημονικής κατάρτισης.
•- Διαχωρισμό εμμίσθων δικηγόρων του δημόσιου τομέα και μαχόμενων.
•- Κατάρτιση επετηρίδας για τις προσλήψεις δικηγόρων στο δημόσιο τομέα με διαφανείς διαδικασίες.
[Δείτε το κείμενο και σε pdf ΕΔΩ: Εναλλακτική Παρέμβαση 1990].