Αλληλεγγύη στον αγώνα του κρατούμενου απεργού πείνας Γιάννη Μιχαηλίδη (Ανακοίνωση της Εναλλακτικής Παρέμβασης – Δικηγορικής Ανατροπής, 23/6/2022)
Ο Γιάννης Μιχαηλίδης ξεκίνησε απεργία πείνας στις 23.05.2022, διεκδικώντας να γίνει δεκτό το αίτημά του για υφ’ όρον απόλυσή του. Είχε ήδη προηγηθεί η απόρριψη του προηγούμενού του αιτήματος, παρ’ όλο που είχε εκτίσει το προβλεπόμενο εκ του νόμου μέρος της ποινής του. Τη Δευτέρα 20/06 το Συμβούλιο Πλημμελειοδικών Άμφισσας εξέδωσε απορριπτικό βούλευμα και επί του δεύτερου αιτήματός του. Άμεσα κατατέθηκε από το συνήγορό του έφεση κατά του απορριπτικού βουλεύματος ενώπιον του αρμόδιου Συμβουλίου Εφετών Λαμίας, με αίτημα για την άμεση εξέτασή του.
Έχοντας συμπληρώσει έναν μήνα απεργίας πείνας, πριν από λίγες ημέρες ο Γιάννης Μιχαηλίδης εισήχθη στο νοσοκομείο, έχοντας χάσει 16 κιλά, με την υγεία του να βρίσκεται σε κρίσιμη καμπή. Είναι γνωστό πως για τους/τις κρατούμενους/ες γενικά έχει επιβληθεί ένα ιδιότυπο καθεστώς εξαίρεσης από στοιχειώδη δικαιώματα. Από τις άθλιες συνθήκες εγκλεισμού στα καταστήματα κράτησης και την ανυπαρξία οποιασδήποτε πρόνοιας για την κοινωνική τους επανένταξη, μέχρι την κρατική απροθυμία λήψης οποιουδήποτε ουσιαστικού μέτρου προστασίας τους κατά τη διάρκεια της πανδημίας, οι κρατούμενοι/ες αντιμετωπίζονται τιμωρητικά, ως πρόσωπα ανεπιθύμητα, που τους αξίζει ο παραγκωνισμός στο περιθώριο της κρατικής και κοινωνικής ορατότητας.
Στην περίπτωση των κρατούμενων που ανήκουν στον αντιεξουσιαστικό χώρο, κοκ, το κράτος φαίνεται να περνά από την παθητικότητα και αδιαφορία στην ενεργό εκδικητικότητα, αποστερώντας από κρατούμενους κατοχυρωμένα δικαιώματα (άδειες, υφ’ όρους απολύσεις κτλ) λόγω των ιδεολογικών τους φρονημάτων. Βέβαια μια πολιτεία που θέλει να αυτοαποκαλείται ως κράτος δικαίου δεν μπορεί να μεροληπτεί, να ποινικοποιεί το φρόνημα και να εκδικείται τους ιδεολογικούς της αντιπάλους.
Όπως είδαμε και στις περιπτώσεις των Δημήτρη Κουφοντίνα και Βασίλη Δημάκη στο πρόσφατο παρελθόν, η απεργία πείνας αποτελεί κραυγή αγωνίας των κρατούμενων στην προσπάθεια να αποκτήσουν ορατότητα και φωνή μέσα στην κατάσταση αφάνειας που τους έχει επιβληθεί. Ο αγώνας των κρατουμένων για να μην καταπατώνται ακόμη και αυτά τα λίγα δικαιώματα που τους έχουν αναγνωριστεί απέναντι σε ένα σύστημα που κατ’ ευφημισμόν σωφρονίζει αλλά στην πράξη εξουθενώνει σωματικά και ψυχικά, εκδικείται και εξοντώνει, είναι αγώνας όλης της κοινωνίας για το κράτος δικαίου και τις δημοκρατικές εγγυήσεις.
– Να γίνει δεκτό το αίτημα του Γιάννη Μιχαηλίδη για υφ’ όρον απόλυση.
– Να ενισχύσουμε τις φωνές των κρατούμενων απέναντι στην κρατική εκδικητικότητα και αυθαιρεσία.
Συμμετέχουμε στη συγκέντρωση αλληλεγγύης την Παρασκευή 24/6 στις 18:00 στα Προπύλαια.
