Ανακοίνωση της Εναλλακτικής Παρέμβασης Δικηγόρων Αθήνας σχετικά με την επίθεση στο συνάδελφο Γ. Ραχιώτη (13.11.2014)
Το τελευταίο χρονικό διάστημα ο σύντροφος και συνάδελφος Γ.Ραχιώτης έγινε ο άμεσος δέκτης μιας ανήθικης, βρώμικης και τρομοκρατικής επίθεσης που έχει ως απώτερο στόχο την κατασίγαση της φωνής των δικηγόρων που αγωνίζονται διαμέσου του επαγγέλματός τους για την υπεράσπιση όσων έχουν βρεθεί στο στόχαστρο του κρατικού αυταρχισμού.
Το απόγευμα της 4.10.2014 ο συνάδελφός μας δέχθηκε επίθεση από τρία άγνωστα άτομα, την ώρα που έτρωγε αμέριμνος με φίλους, σε κατάστημα κοντά στην πλατεία Εξαρχείων. Φυσικά οι δράστες της άνανδρης επίθεσης είχαν φροντίσει μεν να κρύψουν τα χαρακτηριστικά του προσώπου τους, όμως με τα λόγια και τις βρισιές που εξαπέλυσαν κατέστησαν σαφή την ταυτότητά τους και επιχείρησαν να δώσουν έναν τόνο δήθεν «μασκοφόρου εκδικητή του κινήματος». Στη συνέχεια, με κείμενο «ανάληψης ευθύνης» που αναρτήθηκε στο διαδίκτυο προσπάθησαν να «δικαιολογήσουν» πολιτικά και ηθικά την επίθεση αυτή με χυδαία ψεύδη και λασπολογία που στόχο είχαν την επαγγελματική και ηθική απαξίωση του συνάδελφου μας.
Δυστυχώς γι’ αυτούς, διάλεξαν να επιτεθούν στον πιο ακατάλληλο στόχο. Ο συνάδελφος και σύντροφος Γ. Ραχιώτης εδώ και 30 σχεδόν χρόνια με ακλόνητη επιμονή, προσωπικό και πολιτικό θάρρος και χωρίς να χάσει ούτε μια στιγμή τη μαχητικότητά του, έχει υπερασπιστεί αγωνιστές από ολόκληρο το φάσμα των πολιτικών και κοινωνικών χώρων. Έχει βρεθεί μαζί με πολλούς ακόμη συναδέλφους στο επίκεντρο όλων σχεδόν των μεγάλων δικαστικών διώξεων, που κορύφωσαν τον αστυνομικό και δικαστικό αυταρχισμό, υπερασπιζόμενος πάντοτε με πλήρη συναίσθηση της στοχοποίησης και του κινδύνου, και το τελευταίο δημοκρατικό δικαίωμα των διωκόμενων, χωρίς διάκριση για την πολιτική τους ταυτότητα, την κατηγορία την οποία αντιμετώπιζαν ή την οικονομική τους κατάσταση.
Μια επίθεση όπως αυτή που στρέφεται ενάντια σε ανθρώπους με δημόσια και συνεπή αγωνιστική στάση δεν αντέχει σε καμία πολιτική ή άλλη δικαιολόγηση. Η αναπαραγωγή πρακτικών παρακράτους, ακροδεξιών και λοιπών τραμπούκων, πολλώ δε μάλλον όταν αυτή γίνεται δήθεν στο όνομα του διωκόμενου και αγωνιζόμενου κόσμου, ενισχύει ακόμη περισσότερο τον αντιδραστικό εκτροχιασμό και προσφέρει εξαιρετικά «βολική» νομιμοποίηση για την όξυνση της κρατικής καταστολής και του αυταρχισμού.
Η δε υιοθέτηση του ρόλου του αυτόκλητου «τιμητή» των πάντων, και μάλιστα με όρους της πιο επικίνδυνης κρατικής και μιντιακής προπαγάνδας, δεν έχει κανένα πολιτικό και ηθικό έρεισμα στο χώρο των λαϊκών αγώνων, της πάλης για δημοκρατία και ελευθερία.
Φυσικά, δεν πρόκειται για ένα μεμονωμένο περιστατικό, αλλά για άλλο ένα περιστατικό μιας σειράς βίαιων επιθέσεων και προβοκατσιών απέναντι σε συναδέλφους αγωνιστές τα προηγούμενα χρόνια. Αποτελεί ακραία τρομοκρατική πρακτική απέναντι σε κάθε δικηγόρο που «τολμά» να υπερασπιστεί τα δικαιώματα του αγωνιζόμενου κόσμου, θέτοντας σε αμφισβήτηση το δικαίωμα κάθε κατηγορουμένου, ιδιαίτερα όσων διώκονται ποινικά εξαιτίας της αγωνιστικής πολιτικής τους στράτευσης. Ταυτόχρονα, είναι μια επίθεση ενάντια γενικότερα στο λειτούργημα του υπερασπιστή απέναντι στο ασφυκτικό αστυνομικό και δικαστικό αυταρχισμό, αφού με το περιεχόμενό της, προεξοφλεί την ηθική και επαγγελματική απαξίωση του δικηγόρου παρουσιάζοντάς τον ως «κοράκι»-εκμεταλλευτή της αδυναμίας του υπερασπιζόμενου.
Στο πρόσωπο του Γιάννη Ραχιώτη χτυπήθηκε ο δικηγόρος υπερασπιστής των δημοκρατικών δικαιωμάτων και των λαϊκών ελευθεριών, κάθε αγωνιστής που αταλάντευτα στέκεται στο πλευρό των διωκόμενων από το αυταρχικό κράτος και παλεύει ακόμη μέσα στο ολοένα συρρικνούμενο νομικό και δικονομικό πλαίσιο να σπάσει αυτόν τον αυταρχισμό.
Το ίδιο το λαϊκό κίνημα είναι στην ουσία στο στόχαστρο όταν οι αγωνιστές του στοχοποιούνται κατ’ αυτό τον τρόπο, σε μία περίοδο μάλιστα που η πάλη για τα δημοκρατικά δικαιώματα και τις ανάγκες της τεράστιας πλειοψηφίας των εργαζόμενων βρίσκει απέναντί της το σκληρότερο πρόσωπο της κρατικής και φασιστικής βίας.Τώρα, που κάθε απεργία σχεδόν εκ των προτέρων κηρύσσεται παράνομη, τώρα που η πολιτική επιστράτευση έγινε διοικητική ρουτίνα, τώρα που οι προληπτικές προσαγωγές και το τρομοκρατικό χτύπημα κάθε αγωνιστικής έκφρασης είναι η συνήθης αντιμετώπιση των αγωνιζόμενων, τώρα που η αστυνομία και ο δικαστικός μηχανισμός είναι πιο πολύ από ποτέ οι πραιτοριανοί της κρατικής πολιτικής της κοινωνικής καταστροφής, σ’ αυτή τη στιγμή επέλεξαν να χτυπήσουν ξανά και το δικηγόρο – υπερασπιστή, επιδιώκοντας να αναιρέσουν μακροπρόθεσμα ακόμα και αυτό το ανθρώπινο δικαίωμα (και την υπαρκτή δυνατότητα) στην υπεράσπιση.
Η επίθεση αυτή, όχι μόνο δεν πέτυχε τον εμφανή στόχο της, να τρομοκρατήσει, να σιωπήσει το σύντροφο και συνάδελφο Γιάννη Ραχιώτη, αλλά κατέδειξε ολοφάνερα και ποιος ήταν ο κρυφός της στόχος: αφ’ ενός να αποθαρρυνθούμε, να σιωπήσουμε, να τρομοκρατηθούμε όλοι εμείς που θα μπορούσαμε να βρισκόμαστε στην ίδια θέση, αφ΄ετέρου να απαξιωθεί το λειτούργημά μας ως υπερασπιστές των δημοκρατικών δικαιωμάτων και ελευθεριών.
Διάλεξαν λάθος στόχο.
Δε θα κάνουμε ούτε βήμα πίσω.
Δεν τρομοκρατούμαστε – Δε σιωπούμε!
Εναλλακτική Παρέμβαση Δικηγόρων Αθήνας.
