Το κράτος των Δικαστών θα κρίνει τους «αντιδημοκράτες» ; Η επικίνδυνη ρύθμιση για το δικαίωμα κατάρτισης εκλογικών συνδυασμών (Του Σαράντου Θεοδωρόπουλου*)
Η αντικατάσταση της παρ. 1 άρθρου 32 π.δ. 26/2012, « Δικαίωμα κατάρτισης εκλογικών συνδυασμών στις βουλευτικές εκλογές» , παρά τα αντιθέτως υποστηριζόμενα δεν αποτελεί διάταξη αποκλεισμού των συνδυασμών των καταδικασμένων ναζιστών για διεύθυνση εγκληματικής οργάνωσης. Ούτε απαγορεύει συμμετοχή στις εκλογές στα φασιστικά και ναζιστικά κόμματα.
Η κυβέρνησε δεν ακολούθησε το υπόδειγμα της υπ΄αρ. 51776/23.12.2013 Κοινής Απόφασης των Υπουργών Οικονομικών, Εσωτερικών και Δικαιοσύνης, Διαφάνειας και Ανθρωπίνων Δικαιωμάτων. (ΦΕΚ Β’ 3275/23.12.2013) αναστολής χρηματοδότησης της Χρυσής Αυγής κατά το άρθρο 23 του νόμου 4203/2013, που είχε διακομματική συναίνεση και κρίθηκε συνταγματική με την ΟλΣτΕ 518/2015, με πρόνοια ποσοστού βουλευτών ( 1/5) , προσωρινή κράτηση , πρωτόδικη καταδίκη για το αδίκημα της εγκληματικής , και τρομοκρατικής , οργάνωσης.
Η διάταξη ακολουθεί το υπόδειγμα της διάταξης Βορίδη του 2021. Προνοεί ότι δεν μπορεί να καταρτίσει συνδυασμούς ένα κόμμα που ο πρόεδρος , ο γενικός γραμματέας , (έστω και ένα ή οποιοδήποτε από ) τα μέλη της διοικούσας επιτροπής και η πραγματική ηγεσία του κόμματος να μην έχουν καταδικαστεί σε οποιοδήποτε βαθμό σε κάθειρξη για τα αδικήματα των κεφαλαίων 1-6 του δεύτερου Βιβλίου του Ποινικού Κώδικα , ή σε οποιαδήποτε ποινή για έγκλημα του Στρατιωτικού Ποινικού Κώδικα που απειλείται ισόβια κάθειρξη.
Εγκαταλείπεται το ασφαλές ποσοτικό κριτήριο των διατάξεων του 2013 και διευρύνεται ο περιορισμός στο δικαίωμα του εκλέγεσθαι , τι στιγμή μάλιστα που δεν ανήκει πλέον στη δογματική του ποινικού μας δικαίου η στέρηση των πολιτικών δικαιωμάτων και υφίσταται πλέον μόνο η έκπτωση από αξιώματα.
Επίσης εισάγεται η δυσαπόδεικτη και αόριστη αξιολογικά έννοια της πραγματικής ηγεσίας με χαοτικό πεδίο ουσιαστικών κρίσεων, καθώς η επιχειρούμενη διασάφησή με το τελευταίο εδάφιο της παρ. β ( π.χ. εκείνος που έχει τον ηγετικό ρόλο προς το εκλογικό σώμα) μάλλον περισσότερες περιπλοκές εισάγονται .
Η διάταξη γίνεται πιο περίεργη στην παράγραφο γ, όπου το Α Τμήμα του Αρείου Πάγου αποκτά την εξουσία ( Κράτος Δικαστών ) να προχωρά σε ουσιαστικό έλεγχο των προγραμμάτων, των διακηρύξεων των σκοπών αλλά και της εσωτερικής λειτουργίας των πολιτικών κομμάτων που καταρτίζουν εκλογικούς συνδυασμούς (παράγραφος 1γ της διάταξης), για το αν ο σκοπός τους “εξυπηρετεί την ελεύθερη λειτουργία του δημοκρατικού πολιτεύματος”, εισάγοντας αξιολόγηση με χαοτικό ερμηνευτικό πεδίο, χωρίς ο κίνδυνος αυτός να περιορίζεται με το νομοτεχνικό περιορισμό της καταδίκης για τα άρθρα 134, 187 και 187 Α .
Η διάταξη της παρ. 1γ είναι, μάλλον, αντιφατική με εκείνη της παραγράφου 1β αφού η, απαγορευτική για την «πραγματική ηγεσία» ή τα πρόσωπα που αναφέραμε , καταδικαστική απόφαση για τα ανωτέρω αδικήματα αυτά απλώς “λαμβάνεται υπόψιν σε βάρος στελέχους του συνδυασμού, ιδρυτικών μελών , διατελεσάντων προέδρων κ.λπ. Η ρύθμιση , σε κάθε περίπτωση, ανοίγει ασκό του Αιόλου παραβιάζοντας την αρχή της Αναλογικότητας του άρθρου 25 παρ.1 σε συνδυασμό με το άρθρο 29 του Συντάγματος .
Κατά την άποψή μου πρόκειται για νομοθεσία αποκλεισμού των φερόμενων “αντιδημοκρατικών” εκλογικών συνδυασμών, που εμφανίζει την κρυφή ατζέντα της Κυβέρνησης να εφαρμόσει την αντιεπιστημονική θεωρία των δύο άκρων με στόχο την Αριστερά και τον πραγματικό ριζοσπαστισμό , αφού στο μέλλον μία άλλη κοινοβουλευτική πλειοψηφία θα μπορεί να προσθέτει και τα πλημμελήματα των κεφαλαίων 1-6 του Δεύτερου Βιβλίου του Ποινικού Κώδικα, ή ακόμη να αυστηροποιεί τρέποντας τα πλημμελήματα των κεφαλαίων αυτών κακουργήματα.
Ανοίγει ο δρόμος για των αποκλεισμό όχι των φασιστών , αλλά όσους θα θεωρεί εχθρούς ( «αντιδημοκράτες» , δηλαδή) η εκάστοτε Κυβέρνηση και, ιδίως, η πλειοψηφία του Α τμήματος του Αρείου Πάγου ,
Παρά την πρόβλεψη, την τελευταία στιγμή, του δικαιώματος προηγούμενης ακρόασης χωρίς τα όρια που υπάρχουν στη νομική μας παράδοση από το 2013, που θα απολαμβάνει πλέον αρμοδιότητα ευρύτατης αυθαιρεσίας σε σχέση με την αξιολόγηση των χαρακτηριστικών, της ιδεολογίας των κομμάτων και της πολιτικής τους δράσης ( ακτιβισμοί, διαδηλώσεις, συμπαράσταση σε διωκόμενους κ.λπ.) με κίνδυνο υπερβολικής διεύρυνσης των περιορισμών.
Δεν είναι δυνατόν να κρίνεται ο δημοκρατικός χαρακτήρας ενός κόμματος μόνο από τη συγκυριακή πλειοψηφία λίγων Δικαστών . Ούτε να ηρωοποιείται ο κ. Κασιδιάρης και το αντιδημοκρατικό κόμμα του.
* Ο Σαράντος Θεοδωρόπουλος είναι δικηγόρος μέλος της Εναλλακτικής Παρέμβασης – Δικηγορικής Ανατροπής και μέλος της ΚΕ του ΜέΡΑ25.
