Ο Σαϊντού βρήκε τη δεύτερη πατρίδα του. Τα υπόλοιπα παιδιά;
Η δικηγόρος που εκπροσώπησε τον Saidou Camara, Νικολάια Τριανταφύλλου, μιλά για τα κενά προστασίας στο πλαίσιο ασύλου και μεταναστευτικής πολιτικής που αναδείχθηκαν με αφορμή την υπόθεση του Σαϊντού και πλήττουν τα ασυνόδευτα παιδιά και το σύνολο των προσφύγων.
Δείτε το βίντεο:
«Η υπόθεση του Σαϊντού, έφερε στην επιφάνεια ένα ζήτημα που υπάρχει χρόνια στην ελληνική κοινωνία και είναι κατά κύριο λόγο θεσμικό. Αποτελεί αφορμή για να ανοίξει ένας διάλογος και να συζητηθούν αναγκαίες μεταρρυθμίσεις, καθώς αναδείχθηκαν ζητήματα που έχουν προκύψει μετά τις νομοθετικές ρυθμίσεις και αλλαγές στην μεταναστευτική πολιτική και το άσυλο, και πλήττουν τα ασυνόδευτα παιδιά καθώς και το σύνολο του προσφυγικού πληθυσμού.
Αρχικά η κατάργηση της παραπομπής από τις Επιτροπές Προσφυγών για άδεια παραμονής για ανθρωπιστικούς λόγους το 2020, έχει αφήσει ένα τεράστιο κενό και έκθετους πολλούς αιτούντες και αιτούσες διεθνή προστασία, οι οποίοι έχουν αποκτήσει ισχυρούς δεσμούς με τη χώρα, έχουν καταφέρει να ενταχθούν στην ελληνική κοινωνία και αποτελούν αναπόσπαστο κομμάτι αυτής. Ειδικότερα, τα ασυνόδευτα παιδιά τα οποία κατάφεραν να ενταχθούν στο εκπαιδευτικό σύστημα της χώρας, να μάθουν την ελληνική γλώσσα και να χτίσουν θεμέλια για τη ζωή τους, όταν η διοίκηση κρίνει ότι δεν πληρούνται οι προϋποθέσεις για τη χορήγηση διεθνούς προστασίας, τότε δεν υπάρχει καμία άλλη εναλλακτική για τη παραμονή τους στην χώρα. Η ύπαρξη θεσμοθετημένης συμπληρωματικής προστασίας επιτάσσεται με βάση τις υποχρεώσεις διεθνών Συμβάσεων και κυρίως την τήρηση της αρχής της μη επαναπροώθησης και το βέλτιστο συμφέρον του παιδιού.
Όσον αφορά το πλαίσιο παιδικής προστασίας στην Ελλάδα, αυτή τη στιγμή λειτουργεί σε δύο ταχύτητες. Υπάρχει το πλαίσιο προστασίας ασυνόδευτων παιδιών στο οποίο εντάσσονται υπήκοοι τρίτων χωρών και το εθνικό πλαίσιο παιδικής προστασίας στο οποίο εντάσσονται κατά κύριο λόγο Έλληνες υπήκοοι και παιδιά μεταναστευτικού προφίλ. Υπάρχει ανάγκη εναρμόνισης των δύο αυτών πλαισίων, καθώς τα παιδιά είναι παιδιά ασχέτως ιθαγένειας και θα πρέπει να απολαμβάνουν τα ίδια θεσμοθετημένα δικαιώματα, τα οποία απορρέουν από Διεθνείς Συμβάσεις και την εθνική νομοθεσία και δεν θα πρέπει να αντιμετωπίζονται διαφορετικά.
Ακόμη, το ζήτημα της επιτροπείας το οποίο θεσμοθετήθηκε το 2018, δεν έχει τεθεί ακόμα σε εφαρμογή, δημιουργώντας ένα τεράστιο κενό, δυσχέρειες και προβλήματα στην προστασία και τη σύννομη εκπροσώπηση των ασυνόδευτων παιδιών.
Θα ήθελα επίσης να αναφερθώ στην από 07.06.2021 Κοινή Υπουργική Απόφαση η οποία χαρακτήρισε την Τουρκία ως τρίτη ασφαλή χώρα για άτομα από Συρία, Αφγανιστάν, Σομαλία, Πακιστάν και Μπαγκλαντές, παρότι το 60% των αιτήσεων ασύλου που έλαβε η Ελλάδα το 2021 προέρχεται από αυτές τις 5 εθνικότητες. Επιχειρείται, έτσι, η διαγραφή της υποχρέωσης της Ελλάδας να εξετάσει στην ουσία αιτήματα ασύλου που λαμβάνει από αυτές χώρες. Με αυτή τη ρύθμιση έχουν δημιουργηθεί ταχύρρυθμες διαδικασίες οι οποίες οδηγούν στη σύντομη απόρριψη πλήθους αιτούντων ασύλου, καθώς και πλήθους ασυνόδευτων παιδιών, εγείροντας ζητήματα τόσο νομιμότητας, όσο και ποιότητας στις εκδοθείσες αποφάσεις, καθώς και στην τήρηση των διαδικαστικών εγγυήσεων.
Η υποστήριξη και η αλληλεγγύη στο Σαΐντού από τη σχολική κοινότητα του 1ου ΓΕΛ Αγίου Δημητρίου, καθώς και από όλη την Ελλάδα, ανέδειξαν ένα ώριμο αίτημα. Το πλαίσιο του ασύλου και μεταναστευτικής πολιτικής στην Ελλάδα πρέπει να αναδιαμορφωθεί, για να αντιμετωπιστούν συνολικά ζητήματα που έχουν ανακύψει και όχι ad hoc, με βάση την θεμελιώδη αρχή του κοινωνικού κράτους δικαίου, το Ελληνικό Σύνταγμα, το ευρωπαϊκό δίκαιο, καθώς και διεθνείς διατάξεις προστασίας των πολιτών, χωρίς καμία διάκριση».
(Photo: EUROKINISSI)
