Για τη νίκη των απεργών της COSCO: Οι αγώνες των εργαζομένων δεν είναι ποτέ επί ματαίω (Ανακοίνωση, 5/11/2021)
Το κλασικό και διόλου ξεπερασμένο (όπως κάποιοι θα ήθελαν να πιστεύουν) σύνθημα “χωρίς εσένα γρανάζι δεν γυρνά, εργάτη μπορείς χωρίς αφεντικά” επιβεβαίωσαν για ακόμα μια φορά οι λιμενεργάτες και εργαζόμενοι της Cosco, αφού μετά τον πολυήμερο αγώνα τους, αγώνα που πυροδοτήθηκε από τον τραγικό θάνατο – εργοδοτική δολοφονία του 45χρονου εργάτη Δημήτρη Δαγκλή εν ώρα εργασίας, και που παρέλυσε το λιμάνι του Πειραιά για μέρες, με τα πλοία να κάνουν ουρά για να ξεφορτώσουν τα εμπορεύματα τους, εν τέλει χτες η εργοδοσία, ενόψει και της νέας 48ωρης απεργίας, υποχώρησε στην πίεση των μαζικών κινητοποιήσεων του σωματείου της ΕΝΕΔΕΠ και ικανοποίησε τα περισσότερα από τα αιτήματα τους, όπως την κατάργηση των κόντρα βαρδιών, πόστα 5 ατόμων και δημιουργία επιτροπής υγιεινής και ασφάλειας.
Αυτή η πρώτη και πολύ σημαντική νίκη των εργαζομένων της Cosco, των οποίων ο αγώνας συνεχίζεται για την ικανοποίηση και των υπόλοιπων αιτημάτων τους, έρχεται σε συνέχεια άλλων πρόσφατων σημαντικών κατακτήσεων της εργατικής τάξης, όπως τη νίκη των διανομέων της efood και την επίτευξη υπογραφής νέας ΣΣΕ στη ναυπηγοεπισκευή ως αποτέλεσμα των αγώνων των μεταλλεργατών.
Απέναντι στην οργανωμένη προσπάθεια εξουσίας και κεφαλαίου να υπονομεύσουν τα δικαιώματα και τις διεκδικήσεις των εργαζομένων, με τη μία αστική κυβέρνηση να ανταγωνίζεται την άλλη για το ποιά θα νομοθετήσει τους περισσότερους αντεργατικούς νόμους και θα ικανοποιήσει περισσότερο την εργοδοσία και τους ξένους επενδυτές (άλλωστε η “εμβληματική επένδυση” της Cosco είχε ξεκινήσει με την παραχώρηση του λιμανιού στην κινεζική εταιρεία από την κυβέρνηση ΣΥΡΙΖΑ λίγα χρόνια πριν, και φυσικά υποστηρίζεται πλήρως και από την τωρινή κυβέρνηση ΝΔ), αλλά και σε ένα αίσθημα ματαίωσης μέρους της κοινωνίας που δυστυχώς θεωρεί ότι οι απεργίες είναι μάταιες, οι εργαζόμενοι μας βάζουν για ακόμα μια φορά τα γυαλιά και σηκώνουν κεφάλι με όπλο τους την οργάνωση και την αλληλεγγύη.
Σε αυτόν τον αγώνα τους δεν γίνεται παρά να έχουν στο πλευρό τους και τους αγωνιζόμενους δικηγόρους, αυτούς που συνήθως αποτελούν τους “εργάτες” της δικηγορίας και που δίνουν πάντα το παρών στους λαϊκούς αγώνες, ενώνοντας τη φωνή τους με τους εργαζομένους των υπόλοιπων κλάδων για αξιοπρεπείς συνθήκες εργασίας και για να μην είναι αμφίβολη η επιστροφή κανενός εργάτη στο σπίτι του το βράδυ.
Η Εναλλακτική Παρέμβαση – Δικηγορική Ανατροπή, πιστή στην παράδοση των οργανωμένων δικηγόρων της Αριστεράς που ήδη από τις δεκαετίες του 50′ και του 60′ έδιναν κοινούς αγώνες με τον υπόλοιπο κόσμο της εργασίας, για ακόμα μια φορά δηλώνει παρούσα στον αγώνα προάσπισης των θεμελιωδών εργασιακών κεκτημένων και δικαιωμάτων, δικαιωμάτων όπως αυτό της απεργίας που οδηγούν σε τέτοιες μεγάλες εργατικές νίκες όπως η χτεσινή, και που δυστυχώς υπονομεύεται συνεχώς από την εξουσία τα τελευταία χρόνια, από το νόμο Αχτσιόγλου μέχρι τον πρόσφατο νόμο Χατζηδάκη.
Όπως λέει και ένα τραγούδι του Μίκη Θεοδωράκη “σαν χτυπάει ο λαός μας, σείεται γη στεριά” και πράγματι όταν ο λαός διεκδικεί μαζικά και οργανωμένα, εν τέλει εξουσία και κεφάλαιο κάνουν πίσω. Αλληλεγγύη μέχρι τέλους στον αγώνα των εργαζομένων για “ψωμί και τριαντάφυλλα”.
