«Δειλοί μοιραίοι κι άβουλοι αντάμα, προσμένουμε ίσως κάποιο θάμα» (της Αναστασίας Σταυροπούλου)
Οι επιθέσεις της αστυνομίας σε δικηγόρους πληθαίνουν επικίνδυνα. Υπάρχει Δικηγορικός Σύλλογος να υπερασπιστεί τα μέλη του;
Εδώ και ένα χρόνο συνάδελφοι δικηγόροι γίνονται δέκτες επιθέσεων, τραμπουκισμών και ξυλοδαρμών από ΜΑΤ, ΔΡΑΣΗ και λοιπές δυνάμεις καταστολής, είτε κατά τη διάρκεια διαδηλώσεων, κατά την άσκηση του δικηγορικού λειτουργήματος, είτε απλής διαμαρτυρίας όταν είναι μάρτυρες εξόφθαλμων υπερβάσεων εξουσίας από την αστυνομία.
Δεκάδες είναι οι σχετικές καταγγελίες, λίγες από τις οποίες εδώ:
Φτάσαμε στο σημείο της σύλληψης των συνηγόρων Θανάση Καμπαγιάννη και Κώστα Παπαδάκη στις 6.12.2020
Αποκορύφωμα, η καταδίωξη κυριολεκτικά των δικηγόρων επί δύο ημέρες στις διαδηλώσεις της 5ης και 6ης Φεβρουαρίου 2021 με τη χρήση της αύρας, που οδήγησε σε τραυματισμούς συναδέλφων.
Ασφαλώς, παραδείγματα αστυνομικής βίας και αυθαιρεσίας υπάρχουν πολύ πιο τρανταχτά και σοκαριστικά σε βάρος πολιτών, διαδηλωτών, νεολαίων. Η στοχοποίηση όμως των δικηγόρων έχει μια συγκεκριμένη στόχευση και μια συγκεκριμένη απαξία. Στοχεύει ιδίως στο ρόλο του δικηγόρου ως υπερασπιστή δικαιωμάτων, στη θεσμική δυνατότητα που παρέχει το δικηγορικό λειτούργημα για μια πλατιά καταγγελία των κρατικών αυθαιρεσιών και κάθε μορφής κατάχρησης εξουσίας. Γι’ αυτό και η κατασταλτική μανία στρέφεται σε βάρος των συναδέλφων όταν είναι μάρτυρες αυθαιρεσιών, όταν υψώνουν ανάστημα, όταν διαμαρτύρονται.
Ποιος θα υπερασπιστεί τους συναδέλφους; Όταν η Εισαγγελέας στη δίκη Τοπαλούδη έκανε σχόλιο για την υπερασπιστική γραμμή των δολοφόνων που βασιζόταν στα πιο μισογύνικα ένστικτα, ο Πρόεδρος του ΔΣΑ έστειλε σύμβουλο να εισβάλει στη δικαστική αίθουσα για να υπερασπιστεί δήθεν «το κύρος της δικηγορίας». Κανέναν σύμβουλο δεν έστειλε στο Υπουργείο ΠροΠο και καμία διαμαρτυρία δεν ψέλλισε όταν δεκάδες μέλη του ΔΣΑ βρέθηκαν στο νοσοκομείο από την χρήση αύρας από την ΕΛΑΣ.
Όταν συνηθίσουμε να χτυπιούνται οι δικηγόροι που μιλούν, λίγοι θα έχουν μείνει να μιλήσουν για την αδικία.
Τίποτα δεν θα έχει μείνει από το δικηγορικό λειτούργημα, με την πραγματική σημασία της έννοιας, που είναι σύμφυτη με την υπεράσπιση του κράτους δικαίου και την ασπίδα απέναντι στην κρατική αυθαιρεσία.
Τίποτα δεν θα έχει μείνει από το περιβόητο «κύρος» του δικηγορικού επαγγέλματος, που προϋποθέτει ασφαλώς έναν κλάδο φρουρό ευρύτερων κοινωνικών και δημοκρατικών δικαιωμάτων, άοκνο παρατηρητή και σκληρό κριτή της εκτελεστικής εξουσίας και των νομοθετικής εξελίξεων.
Μια κλαδική ηγεσία που παρακολουθεί δεκάδες μέλη του Δικηγορικού Συλλόγου Αθηνών να ξυλοκοπούνται και να εμποδίζονται από την άσκηση των καθηκόντων τους από μια ανεξέλεγκτη αστυνομία και δεν κάνει απολύτως τίποτα, στρώνει το έδαφος για να φτάσουμε μια ώρα αρχύτερα σε ένα ανυπόληπτο επάγγελμα χωρίς κατοχυρώσεις.
Έχει την ίδια ακριβώς απαθή αντιμετώπιση μπροστά στη διάλυση του ασφαλιστικού συστήματος, την έλλειψη οποιασδήποτε εργασιακής προστασίας, μπροστά στην γελοιοποίηση ενός ολόκληρου κλάδου που εξαιρείται από οποιαδήποτε ενίσχυση εν μέσω lockdown με 1,5 χρόνο κλειστά δικαστήρια.
Η ανατροπή απαξιωμένων ηγετικών κύκλων που παρακολουθούν, απαθείς και αποκομμένοι, το ναυάγιο της δικηγορίας και των δικηγόρων, πρέπει να γίνει τώρα πριν να είναι αργά. Οι δικηγόροι, ιδίως οι νέοι και οι νέες, να βγουν στο προσκήνιο, αντί να μπουν στο περιθώριο. Μια τέτοια μαζική κίνηση μπορεί να εκφραστεί μέσα από την Εναλλακτική Παρέμβαση – Δικηγορική Ανατροπή και την υποψηφιότητα του Θανάση Καμπαγιάννη για την προεδρία του ΔΣΑ, που αν μη τί άλλο ποτέ δεν έπαψαν να μιλούν.
Ποτέ δεν κέρδισαν το σεβασμό, ούτε και δικαιώματα, οι πρόθυμοι νεροκουβαλητές Υπουργών, οι διακριτικοί κόλακες της αυλής, που τέσσερα χρόνια τώρα το μόνο τους μέλημα είναι να μην ενοχλήσουν την εξουσία.
Καιρός είναι και οι δικηγορικοί σύλλογοι να ενοχλήσουν.
*Δικηγόρος, μέλος της παράταξης δικηγόρων Εναλλακτική Παρέμβαση – Δικηγορική Ανατροπή. Δημοσιεύτηκε στην ΕφΣυν, 29/10/2021.
