Ανακοίνωση της «Εναλλακτικής Παρέμβασης – Δικηγορικής Ανατροπής» για την κυβερνητική απόφαση χαρακτηρισμού της Τουρκίας ως «ασφαλούς τρίτης χώρας» (9/6/2021)
Η κυβέρνηση δια χειρός του Υφυπουργού Εξωτερικών και του Υπουργού Μετανάστευσης και Ασύλου αποφάσισαν με την με αριθ. 42799/7-6-2021 ΚΥΑ, να «εμπλουτίσουν» τον κατάλογο των ασφαλών τρίτων χωρών, κατά τα οριζόμενα στην παρ. 3 του άρ. 86 του Ν. 4636/2019, χαρακτηρίζοντας την Τουρκία ως ασφαλή χώρα για τους πιο ευάλωτους της κοινωνίας της, τις/τους αιτούσες/αιτούντες διεθνή προστασία από τη Συρία, το Αφγανιστάν, το Πακιστάν, το Μπαγκλαντές και τη Σομαλία. Και αυτό αφορά κάθε άνθρωπο που κατάγεται από τις παραπάνω χώρες, άνω των 15 ετών.
Όταν το Υπουργείο Εξωτερικών αποφασίζει ότι η Τουρκία αποτελεί υπόδειγμα δημοκρατίας και ασφάλειας, τότε κάτι σάπιο συμβαίνει εις βάρος των προσφύγων.
Με την συγκεκριμένη ΚΥΑ, η οποία αποτελείται μόνο από ένα μόνο άρθρο, η κυβέρνηση στρέφεται πολύ στοχευμένα κατά του μεγαλύτερου πληθυσμού των αιτούντων/αιτουσών άσυλο και αποφασίζει να καταργήσει το δικαίωμα στη διεθνή προστασία για το 80% του προσφυγικού πληθυσμού της χώρας. Χαρακτηριστικό παράδειγμα αποτελούν οι πολίτες του Αφγανιστάν, οι οποίοι/ες πρέπει να σημειωθεί πως μέχρι σήμερα λαμβάνουν ένα από τα μεγαλύτερα ποσοστά αναγνώρισης καθεστώτος διεθνούς προστασίας από τις ελληνικές αρχές, το οποίο ξεπερνά το 70 τοις εκατό επί των συνολικών τους αιτημάτων. Η ΚΥΑ, λοιπόν, εν πολλοίς βάλλει κατά ανθρώπων με προσφυγικό προφίλ, υπονομεύοντας το ήδη ναρκοθετημένο πεδίο των δικαιωμάτων τους.
Συγκεκριμένα, προβλέπεται ότι η εξέταση του αιτήματος διεθνούς προστασίας θα γίνεται πρώτα επί του παραδεκτού, οδηγώντας με αυτόν τον τρόπο δυνητικά το 80% των αιτούντων διεθνή προστασία που βρίσκονται στην Ελλάδα, στην απώλεια του δικαιώματος επί της ουσίας εξέτασης του αιτήματος διεθνούς προστασίας και στην απώλεια με αυτόν τον τρόπο των δελτίων και νομιμοποιητικών εγγράφων τους. Το επόμενο βήμα είναι ο εγκλεισμός τους σε κέντρα κράτησης. Εξάλλου, σε αρμονία με τη στοχοθεσία της κυβέρνησης, εκατομμύρια ευρώ επενδύονται σε φράκτες και τείχη γύρω από τα κέντρα «φιλοξενίας» και όχι στην εκπαίδευση των παιδιών των προσφύγων που έχουν στερηθεί την πρόσβαση στη δημόσια εκπαίδευση από την αρχή της πανδημίας μέχρι σήμερα.
Οι κυβερνήσεις Ελλάδας και Τουρκίας χρησιμοποιούν τους πρόσφυγες ως διαπραγματευτικό χαρτί για τις υπόλοιπες επιδιώξεις τους σε οικονομικά και γεωστρατηγικά οφέλη. Ο χαρακτηρισμός της Τουρκίας ως ασφαλούς τρίτης χώρας δεν μπορεί να σημάνει μονομερώς την επανεισδοχή των προσφύγων στην Τουρκία, αποτελεί όμως έναν τρόπο, ώστε η ελληνική κυβέρνηση να νομιμοποιήσει την κατάφωρη παραβίαση της αρχής της μη επαναπροώθησης, μέσα από την εκτεταμένη πρακτική των pushbacks σε Έβρο και Αιγαίο, πρακτική για την οποία έχει κατηγορηθεί ενώπιον ευρωπαϊκών και διεθνών οργάνων και να κάνει τους πρόσφυγες νομικά αόρατους, άρα χωρίς κανένα δικαίωμα.
Για ποιο λόγο άραγε η κυβέρνηση της Νέας Δημοκρατίας επιτίθεται με τόσο μένος στα δικαιώματα των προσφύγων και αιτούντων άσυλο στην Ελλάδα; Απολογείται στους ψηφοφόρους της Χρυσής Αυγής που έχουν μείνει χωρίς πολιτική στέγη; Αντιγράφει τον Όρμπαν στην Ουγγαρία ή απλώς παίζει πολιτικά παιχνίδια με την Τουρκία, όπως και η ΕΕ, σε βάρος των κυνηγημένων από την φτώχεια, τον πόλεμο και τις δικτατορίες;
Όταν η ακροδεξιά πολιτική της κυβέρνησης επιτίθεται σε τέτοιο βαθμό στα δικαιώματα των προσφύγων, γνωρίζουμε ότι αυτό σημαίνει την προετοιμασία για ακόμη μεγαλύτερη επίθεση στα δημοκρατικά δικαιώματα όλων μας.
Άμεση κατάργηση της ΚΥΑ που ορίζει την Τουρκία ως ασφαλή τρίτη χώρα.
