Από παλιότερη δράση στον ΔΣΑ για αλληλεγγύη σε διωκόμενους στην Τουρκία
Η “Εναλλακτική Παρέμβαση – Δικηγορική Ανατροπή” δηλώνει την αλληλεγγύη της στους κρατούμενους δικηγόρους Ebru Timtik και Aytaç Ünsal που κάνουν απεργία πείνας με αίτημα, μεταξύ άλλων, να τύχουν μιας δίκαιης δίκης. Η καταδίκη των δύο συναδέλφων, καθώς και άλλων δικηγόρων-μελών της νομικής συλλογικότητας “Ένωση Προοδευτικών Δικηγόρων” και του προέδρου της Selçuk Kozağaçlı, έγινε με τις διατάξεις της αντιτρομοκρατικής νομοθεσίας και καθ’υπέρβασιν κάθε εγγύησης του κράτους δικαίου, για “αξιόποινες πράξεις” που τελέστηκαν στα πλαίσια των δικηγορικών τους καθηκόντων. Για την παράνομη καταδίκη των δεκαοκτώ συναδέλφων, τοποθετήθηκε το Συμβούλιο των Ευρωπαϊκών Δικηγορικών Συλλόγων (CCBE) και μάλιστα δύο φορές: με την από 26/3/2019 επιστολή του στον Πρωθυπουργό της Τουρκίας Ρετζέπ Ταγίπ Ερντογάν διά του τότε προέδρου του Jose de Freitas, αλλά και πιο πρόσφατα με την από 17/2/2020 επιστολή του διά του νυν προέδρου του Ranko Pelicaric. Πληροφορίες για τη δίκη και την υπόθεση των Τούρκων συναδέλφων μπορεί κανείς να βρει στα αγγλικά σε σχετική ανάρτηση της ELDH (European Association of Lawyers for Democracy and World Human Rights) εδώ.
Ο Δικηγορικός Σύλλογος Αθηνών έχει ήδη, με την από 12/3/2020 ανακοίνωσή του, εκφράσει την αλληλεγγύη του στους συναδέλφους δικηγόρους που κάνουν απεργία πείνας, αλλά και σε όλους τους δημοκράτες πολίτες της γειτονικής χώρας που διώκονται για φρονηματικούς λόγους. Ο ΔΣΑ εξέφρασε περαιτέρω, με την από 10/4/2020 ανακοίνωσή του, τη βαθιά θλίψη και δυσαρέσκειά του για τον θάνατο της απεργού πείνας Helin Bolek.
Ως “Εναλλακτική Παρέμβαση – Δικηγορική Ανατροπή” απευθυνόμαστε στον Δικηγορικό Σύλλογο Αθηνών και ζητούμε να προβεί περαιτέρω, ενόψει του κινδύνου ζωής που αντιμετωπίζουν οι Τούρκοι συνάδελφοι, σε παράσταση διαμαρτυρίας και επίδοση των σχετικών ψηφισμάτων του ΔΣΑ και του CCBE από αντιπροσωπεία του Διοικητικού Συμβουλίου στην Τουρκική Πρεσβεία στην Αθήνα.
Ακολουθεί το κείμενο που λάβαμε από το “Νομικό Γραφείο του Λαού” μέσω της “Επιτροπής Αλληλεγγύης”:
“ΔΥΟ ΔΙΚΗΓΟΡΟΙ ΣΤΙΣ ΦΥΛΑΚΕΣ ΤΗΣ ΤΟΥΡΚΙΑΣ ΚΑΝΟΥΝ ΑΠΕΡΓΙΑ ΠΕΙΝΑΣ ΜΕΧΡΙ ΘΑΝΑΤΟΥ
Καλούμε όλους τους νομικούς φορείς, τους δικηγόρους και τους δικηγορικούς συλλόγους να δυναμώσουμε μαζί τον αγώνα των δικηγόρων στην Τουρκία, απεργών πείνας μέχρι θανάτου.
ΔΥΟ ΔΙΚΗΓΟΡΟΙ ΣΤΙΣ ΦΥΛΑΚΕΣ ΤΗΣ ΤΟΥΡΚΙΑΣ, Η EBRU TİMTİK ΚΑΙ Ο AYTAÇ ÜNSAL ΚΑΝΟΥΝ ΑΠΕΡΓΙΑ ΠΕΙΝΑΣ ΜΕΧΡΙ ΘΑΝΑΤΟΥ ΜΕ ΑΙΤΗΜΑ ΝΑ ΔΙΚΑΣΤΟΥΝ ΔΙΚΑΙΑ ΕΝΑΝΤΙΑ ΣΤΙΣ ΑΥΤΑΡΧΙΚΕΣ ΔΙΚΑΣΤΙΚΕΣ ΑΠΟΦΑΣΕΙΣ ΣΤΙΣ ΕΚΔΙΚΗΤΙΚΕΣ ΠΟΙΝΕΣ ΠΟΥ ΔΙΝΟΝΤΑΙ ΣΤΙΣ ΠΟΛΙΤΙΚΕΣ ΔΙΚΕΣ
Δυο δικηγόροι στην Τουρκία, ο Aytaç Ünsal και η Ebru Timtik ανακοίνωσαν στις 5 Απριλίου 2020, πως μετέτρεψαν την απεργία πείνας αόριστης διάρκειας σε απεργία πείνας μέχρι θανάτου. Σήμερα η Ebru Timtik είναι στις 100 ημέρες απεργίας [1] και ο Aytaç Ünsal είναι στις 70 ημέρες της απεργίας πείνας μέχρι θανάτου.
Οι δικηγόροι του Λαού, οι οποίοι είναι κρατούμενοι περίπου για 3 χρόνια, καταδικάστηκαν συνολικά σε 159 έτη φυλάκισης, ως αποτέλεσμα των αποφάσεων της δίκης, που ήταν από την αρχή μέχρι το τέλος της αυταρχική. Η απόφαση αυτή είναι πλήρως παράτυπη ακόμα και με όρους αστικής δικαιοσύνης και νομικής. Ήταν μια ξεκάθαρη δίκη πολιτικής αντεκδίκησης. Ενάντια σε αυτές τις αυταρχικές και άδικες καταδίκες, πραγματοποιήθηκαν πολλές δράσεις και εκδηλώσεις στην Τουρκία και σε πολλές περιοχές της γης, από τους φυλακισμένους δικηγόρους, από δικηγόρους έξω από τις φυλακές, από νομικούς συλλόγους. Εναντιωνόμενοι στο πλαίσιο αυτής της απόφασης, όλοι οι φυλακισμένοι δικηγόροι στις 3 Φεβρουαρίου 2020 ξεκίνησαν απεργία πείνας αόριστης διάρκειας με πολλά αιτήματα, ανάμεσα τους και το βασικό αίτημα να δικαστούν δίκαια. Στις 5 Απριλίου, οι δικηγόροι, Ebru Timtik και Aytaç Ünsal μετέτρεψαν την αντίστασή τους σε απεργία πείνας μέχρι θανάτου.
Γιατί οι δικηγόροι του Λαού κάνουν απεργία πείνας μέχρι θανάτου; Για να απαντήσουμε σε αυτό πρέπει να κοιτάξουμε πρωταρχικά, από την αρχή μέχρι το τέλος, τη χρονική περίοδο, τη γεμάτη με αυταρχισμό δίκη, τις αδικίες και τις πιέσεις που δέχτηκαν.
Στην αρχή αυτής της χρονικής περιόδου, στις 12 Σεπτεμβρίου 2017, στην επιχείρηση που διεξήχθη “ταυτόχρονα” σε Κωνσταντινούπολη, Άγκυρα, Σμύρνη, Ντιγιαρμπακίρ και Όρντου, έγινε έφοδος στο Νομικό Γραφείο του Λαού (HHB) σε Κωνσταντινούπολη, Άγκυρα, Σμύρνη και Άμεντ (Ντιγιαρμπακίρ), στο Νομικό Γραφείο Umut που βρίσκεται σε Κωνσταντινούπολη και Άγκυρα καθώς και σε πολλά σπίτια και δικηγορικούς συλλόγους και έγιναν 16 προσαγωγές δικηγόρων.
Από τους δικηγόρους που προσήχθησαν, οι 14 εξ αυτών, συνελήφθησαν και προφυλακίστηκαν 10 ημέρες αργότερα, όταν παρουσιάστηκαν στον ανακριτή και τους αποδόθηκε η κατηγορία ότι είναι “μέλη τρομοκρατικής οργάνωσης”. Έπειτα, άλλοι 3 δικηγόροι συνελήφθησαν και προφυλακίστηκαν. Με αυτό τον τρόπο ο αριθμός των συλληφθέντων δικηγόρων στο πλαίσιο αυτής της επιχείρησης-εφόδων ανήλθε στους 17. Ακόμα δύο δικηγόροι ο Günay Dağ και Oya Aslan χαρακτηρίστηκαν ως “ύποπτοι για φυγή”.
Η κατηγορία εις βάρος των 17 δικηγόρων είναι ότι ήταν “μέλη τρομοκρατικής οργάνωσης”. Οι κατηγορίες αυτές βασίζονταν αποκλειστικά και μόνο σε κρυφούς μάρτυρες και σε υποκειμενικές δηλώσεις κάποιων ρουφιάνων, οι οποίες δηλώσεις δεν έχουν καμία σχέση με αποδεικτικά στοιχεία. Αυτές οι δηλώσεις και κατ’ επέκταση μεγάλο μέρος αυτών των κατηγοριών αποτελούνταν από ενέργειες και διαδικασίες που σχετίζονται με τις επαγγελματικές εργασίες των δικηγόρων όπως είναι “η υπενθύμιση στους εντολείς τους, του δικαιώματος να μείνουν σιωπηλοί κατά την διάρκεια της προσαγωγής”, όπως είναι “ο αγώνας κατά των βασανιστηρίων, της κακομεταχείρισης, των αυταρχικών πράξεων που υφίστανται οι εντολείς τους”, όπως είναι “να προβούν στις απαραίτητες ενέργειες ώστε να αφεθούν άμεσα ελεύθεροι οι εντολείς τους”. Το γεγονός ότι άσκησαν το επάγγελμά τους στις δίκες των Berkin Elvan και Dilek Doğan, οι οποίοι δολοφονήθηκαν από την αστυνομία στην Τουρκία, στη δίκη του Hasan Ferit, ο οποίος δολοφονήθηκε από τις ναρκοσυμμορίες στην Τουρκία καθώς και στη δίκη σχετικά με την σφαγή των 301 εργατών στα ορυχεία στο Soma, συμπεριλήφθηκε ανάμεσα στα άλλα στις κατηγορίες εις βάρος των δικηγόρων. Με αυτό τον τρόπο οι επαγγελματικές δραστηριότητες των δικηγόρων ποινικοποιήθηκαν, στοχοποιήθηκαν και μετατράπηκαν σε κατηγορίες. Δηλαδή ο πραγματικός λόγος της σύλληψης των δικηγόρων, ήταν ο τρόπος άσκησης του επαγγέλματός τους.
Αυτή η αδικία αντανακλούσε σε όλη την χρονική περίοδο της δίκης. Κατά την περίοδο της δίκης συνέβησαν τα εξής:
– Οι 17 κρατούμενοι δικηγόροι, αφού κρατήθηκαν άδικα για έναν χρόνο, στην πρώτη συνεδρίαση της δίκης που έγινε το διάστημα 10-14 Σεπτεμβρίου 2018, η δικαστική έδρα του 37ου Κακουργιοδικείου Κωνσταντινούπολης αποφάσισε την αποφυλάκισή τους.
– Η απόφαση ανακοινώθηκε στις 14 Σεπτεμβρίου 2018, ημέρα Παρασκευή, κατά τις 21:00. Οι δικηγόροι αφέθηκαν ελεύθεροι κατά τις πρωινές ώρες.
– Ωστόσο, ο εισαγγελέας άσκησε ένσταση στην απόφαση αποφυλάκισης, στις 15 Σεπτεμβρίου 2018, ημέρα Σάββατο, στις 13:00. Με βάση αυτή την ένσταση, με τρόπο εντελώς ασύμβατο με το Ποινικό Δίκαιο, εκδόθηκε ένταλμα σύλληψης εις βάρος 12 δικηγόρων, από αυτούς που αποφυλακίστηκαν, στις 15 Σεπτεμβρίου 2018, ημέρα Σάββατο, περίπου κατά τις 16:30, παρά το γεγονός ότι ήταν Σαββατοκύριακο. Την ίδια ημέρα 6 δικηγόροι προσήχθησαν και προφυλακίστηκαν εκ νέου.
– Έπειτα διαλύθηκε η δικαστική έδρα του 37ου Κακουργιοδικείου Κωνσταντινούπολης που αποφάσισε την αποφυλάκιση τους, κάποια μέλη της έδρας μετατέθηκαν σε άλλες περιοχές, τιμωρήθηκαν με μεταθέσεις σε κατώτερα δικαστήρια.
– Ως νέα μέλη που θα αποτελέσουν την έδρα επιλέχθηκαν δικαστές, όπως ο Akın Gürlek, που είναι γνωστοί για τις στενές επαφές που έχουν με την πολιτική εξουσία, γνωστοί για την εχθρότητα που έχουν στους αντιπολιτευόμενους, ειδικά στους επαναστάτες-αγωνιστές που υπερασπίζονται τις σοσιαλιστικές ιδέες.
– Η δικαστική έδρα του 37ου Κακουργιοδικείου Κωνσταντινούπολης, υπό την προεδρία του Akın Gürlek που σχηματίστηκε στις 15 Σεπτεμβρίου 2018, σε όλη τη διάρκεια της δίκης, χωρίς να τηρεί κανένα νόμο του Ποινικού Δικαίου που ισχύει στη χώρα, ενάντια στις θεμελιώδεις αρχές της νομικής, αψηφώντας το δικαίωμα της υπεράσπισης και τις αρχές μιας δίκαιης δίκης. Ενήργησε με οδηγό τις εντολές της πολιτικής εξουσίας και πρόβαλε μια δικαστική πρακτική με την οποία επιδιώχθηκε να καταδικαστούν το ταχύτερο δυνατό οι δικηγόροι.
– Κατά τη διάρκεια των συνεδριάσεων της δίκης, εμποδίστηκε η υπεράσπιση των δικηγόρων καθώς διακόπηκαν οι ομιλίες τους, εμποδίστηκε η ανάκριση των ψευτών κρυφών μαρτύρων και ρουφιάνων, από τους συνηγόρους υπεράσπισής τους. Δεν έγινε αποδεκτό κανένα αίτημα τους, απομακρύνθηκαν με τη βία από την αίθουσα συνεδριάσεων. Στην περίοδο της δίκης συνέβησαν αρκετές άλλες αδικίες όπως αυτές.
– Στο τέλος αυτής της δίκης, καταδικάστηκαν με τις βαρύτερες ποινές που μπορούν να δοθούν. Χωρίς κανένα στέρεο αποδεικτικό στοιχείο, μόνο και μόνο με βάση τις δηλώσεις των κρυφών μαρτύρων και ρουφιάνων των οποίων αναφέραμε την ιδιότητά τους παραπάνω, και με τρόπο που αρμόζει στις εντολές της πολιτικής εξουσίας.
Οι ποινές που τους δόθηκαν είναι οι εξής:
– Barkın Timtik : Με το άρθρο 314/ παρ.1 του Ποινικού Δίκαιου της Τουρκίας με την κατηγορία της “ίδρυσης και καθοδήγησης οργάνωσης” καταδικάστηκε σε 18 έτη και 9 μήνες φυλάκιση και συνέχιση της σύλληψης.
– Özgür Yılmaz : 13 έτη και 6 μήνες φυλάκιση και έκδοση εντάλματος σύλληψης.
– Ebru Timtik : 13 έτη και μήνες φυλάκιση και έκδοση εντάλματος σύλληψης.
– Behiç Aşçı : 12 έτη φυλάκιση και συνέχιση της σύλληψης.
– Şükriye Erden : 12 έτη φυλάκισης και έκδοση εντάλματος σύλληψης.
– Selçuk Kozağaçlı : 10 έτη και 5 μήνες φυλάκιση και συνέχιση της σύλληψης.
– Engin Gökoğlu : 10 έτη και 6 μήνες φυλάκιση και συνέχιση της σύλληψης.
– Aytaç Ünsal : 10 έτη και 6 μήνες φυλάκιση και συνέχιση της σύλληψης.
– Süleyman Gökten : 10 έτη και 6 μήνες φυλάκιση και έκδοση εντάλματος σύλληψης.
– Ayçan Çiçek : 9 έτη φυλάκιση και συνέχιση της σύλληψης.
– Naciye Demir : 9 έτη φυλάκιση έκδοση εντάλματος σύλληψης.
– Ezgi Çakır : 8 έτη φυλάκισης.
Η Ezgi Çakır επειδή έχει μικρό παιδί και ο σύζυγός της είναι κατηγορούμενος ως “ύποπτος για φυγή”, της επιβλήθηκε κατ’ οίκον περιορισμός.
Έτσι εξελίχθηκε η χρονική περίοδος που έγινε η αιτία οι δικηγόροι του λαού να πάρουν την απόφαση να κάνουν πρώτα απεργία πείνας αόριστης διάρκειας και έπειτα απεργία πείνας μέχρι θανάτου. Σε αυτή τη χρονική περίοδο, κάνανε ό,τι μπορούσαν ενάντια στις ανομίες και αδικίες που αντιμετώπισαν. Και τώρα με την απεργία πείνας μέχρι θανάτου, κάνουν το τελευταίο που μπορούν να κάνουν ενάντια σε αυτή την αδικία, τον αυταρχισμό, την ανομία που τους επιβάλλεται και έχει σκοπό να τους καθυποτάξει, να μείνουν σιωπηλοί, να σκύψουν το κεφάλι.
Βέβαια τα αιτήματα των δικηγόρων που αντιστέκονται δεν αφορούν μόνο τους εαυτούς τους. Έχουν κοινά βασικά αιτήματα με τον İbrahim Gökçek, μέλος του συγκροτήματος Grup Yorum, που είναι πάνω από 300 ημέρες σε απεργία πείνας μέχρι θανάτου, με τον Mustafa Koçak, που είναι πάνω από 290 ημέρες σε απεργία πείνας μέχρι θανάτου και με την Helin Bölek που έπεσε μάρτυρας στις 288 ημέρες απεργίας πείνας: Να δοθεί τέλος σε όλες τις άνομες και αυταρχικές δίκες, να ακυρωθούν όλες οι άδικες ποινές που δόθηκαν ως αποτέλεσμα αυτών των δικών και να αρθούν όλα τα εμπόδια που μπαίνουν στο δικαίωμα της δίκαιης εκδίκασης όπως είναι οι κρυφοί μάρτυρες.
Οι Δικηγόροι του Λαού με αυτά τα δίκαια, απολύτως απλά και πραγματοποιήσιμα αιτήματα συνεχίζουν την απεργία πείνας μέχρι θανάτου. Και εμείς καλούμε όλους τους συναδέλφους μας που αγωνίζονται για τα δικαιώματα και τις ελευθερίες, που υπερασπίζονται το αίτημα των λαών για δικαιοσύνη, όλους τους δικηγόρους, τους δικηγορικούς συλλόγους, τις νομικές οργανώσεις, τους διανοούμενους του λαού, να μεγαλώσουμε την αλληλεγγύη στους συναδέλφους μας που κάνουν απεργία πείνας μέχρι θανάτου, να υπερασπιστούμε τα δίκαια αιτήματα τους και να αγωνιστούμε δραστήρια και συλλογικά για να ικανοποιηθούν.
Είναι στο χέρι μας να τους κρατήσουμε ζωντανούς.
Με τον αγώνα μας, με την αλληλεγγύη μας να τους κρατήσουμε ζωντανούς!
ΝΟΜΙΚΟ ΓΡΑΦΕΙΟ ΤΟΥ ΛΑΟΥ / ΔΙΕΘΝΗΣ ΓΡΑΦΕΙΟ ΑΛΛΗΛΕΓΓΥΗΣ
PEOPLE’S LAW OFFİCE/INTERNATIONAL SOLIDARITY OFFICE”.
n
