1. ΓΕΝΙΚΑ: Τα όσα ανιστόρητα έχουν συμβεί το τελευταίο δίμηνο είναι υπεραρκετά για να καταδείξουν τη σημερινή ανυποληψία του δικηγορικού συνδικαλισμού σε όλο της το μεγαλείο. Η κυβέρνηση νομοθετεί αιφνιδιαστικά, χωρίς καμμία προηγούμενη επεξεργασία και διάλογο μόλις στις 29/12 τις αμοιβές μας. Το ίδιο αιφνιδιαστικά, στις 25/1 “ξενομοθετεί”, όχι βέβαια για την Ο.Ν.Ε αλλά για λόγους πολιτικού κόστους, κάτω από τη (δίκαιη) πίεση διαδίκων και δικηγόρων που νοιώθουν απραγματοποίητη την πρόσβαση στη δικαιοσύνη με τέτοιες αμοιβές, αλλά και την (άθλια και εκβιαστική) πίεση ασφαλιστικών εταιριών, τραπεζών κλπ που αρνούνται να αμείβουν τους (χιλιάδες πλέον) κατ’ αποκοπή συνεργαζόμενους δικηγόρους τους με ποσά μεγαλύτερα των 10 – 15.000 δρχ ανά παράσταση. Λίγο πριν, το Εφετείο μεταφέρεται εσπευσμένα (για να προλάβουν τα προεκλογικά εγκαίνια) την ώρα που ακόμη η κατασκευή του συνεχίζεται, με τις δικογραφίες ακόμη και σήμερα να στιβάζονται στους διαδρόμους, τις αίθουσες των δικηγόρων αδιαμόρφωτες και πολλά άλλα προβλήματα, το συγκοινωνιακό άλυτο (Τι ειρωνεία αλήθεια, σήμερα που με το μετρό η κυκλοφορία στην Αθήνα δείχνει να μπορεί να γίνει ανθρώπινη, τα δικαστήρια σκορπίζονται από το κέντρο). Ο Δ.Σ.Α. ουραγός και θεατής των εξελίξεων, όπως ένα μήνα πριν, όταν μπήκαν τα αυταρχικά ” μέτρα ασφαλείας” στις εισόδους της Ευελπίδων χωρίς καν να μας ενημερώσουν ούτε έστω την τελευταία στιγμή. Οι πάντες μας εξουσιάζουν ερήμην του συλλόγου μας.
2. ΦΟΡΟΛΟΓΙΚΟ Εάν εξακολουθούσαν οι τιμές του Γενάρη, η κυβέρνηση θα προεισέπραττε στο σύνολο του έτους 2000, τουλάχιστον 10 δις (438 εκ. εισέπραξε προς παρακράτηση μόνο ο ΔΣΑ τις πρώτες 17 εργάσιμες μέρες, από 1/1 έως 25/1/2000). Γιατί τέτοιο δώρο προς την κυβέρνηση κ. Ρουπακιώτη Τι μας προσέφερε για να της το οφείλουμε Ούτε καν στοιχειώδεις διαδικαστικές ρυθμίσεις που να αποτρέπουν τη διπλή παρακράτηση και φορολόγηση (π.χ. συμβόλαια, μέρισμα, δαπάνες χωρίς παραστατικά κλπ).
Εδώ και χρόνια υποστηρίζουμε ότι το φορολογικό ζήτημα είναι αλληλένδετο με την αναδιάταξη της δικηγορικής ύλης και τον προσδιορισμό αμοιβής και τη φορολόγηση ανάλογα με την αξία των υποθέσεων. Δημόσια έργα, Τραπεζικές συμβάσεις (δανειακές και άλλες), μεγάλες εμπορικές συμβάσεις, πνευματικά δικαιώματα, Μ.Μ.Ε, βιομηχανική ιδιοκτησία, παραστάσεις σε διοικητικές επιτροπές, ιδιωτικά συμφωνητικά μεγάλης αξίας και πολλά άλλα είναι τα σημερινά και αυριανά πεδία εκμετάλλευσης της απλήρωτης και ακατοχύρωτης δικηγορικής εργασίας, από τα οποία διαφεύγουν καθημερινά δισεκατομμύρια πόρων Ταμείου Συνεργασίας, δικηγορικών αμοιβών, ασφαλιστικών οργανισμών και κρατικών φόρων προς όφελος του ιδιωτικού τομέα, των μεγάλων επιχειρήσεων, των παραδικηγορικών επαγγελμάτων και των μεγαλοδικηγόρων. Πρέπει επιτέλους να ενταχθούν θεσμικά στην υποχρέωση γραμματίου προείσπραξης αντί άλλων παρωχημένων μορφών δικηγορικών υπηρεσιών στις οποίες ισχύει υποχρεωτική παράσταση.
3. ΑΜΟΙΒΕΣ – ΓΡΑΜΜΑΤΙΑ Η πρόσφατη ρύθμιση των αμοιβών, εκτός από την απαράδεκτη μεθόδευση της (Ρουπακιώτης – κυβέρνηση ερήμην του Δ.Σ.Α.) υπήρξε άστοχη.. Εξύψωσε σε απαράδεκτα ύψη αρκετές αμοιβές, δεν αντιμετώπισε το θέμα ” αναδιάταξη της δικηγορικής ύλης” , στήριξε πάνω στο γραμμάτιο, δηλαδή στους νέους και τους μαχόμενους δικηγόρους όλη την κυβερνητική εισπρακτική μανία και τελικά θα κατόρθωνε να αυξήσει τα έξοδα παρά τις αμοιβές. Τα θετικά της στοιχεία (πανελλαδική ενοποίηση αμοιβών, σύνδεση -έστω και στρεβλή- αμοιβής και επίδικου αντικείμενου), χάθηκαν μέσα στα αρνητικά.
Χρειάζεται συλλογική επίπονη επεξεργασία ώστε να υπάρξει διεκδικητική πρόταση που να εμπεριέχει όλα τα παραπάνω και σε κάθε περίπτωση η τιμή του γραμματίου πρέπει να παίρνει υπόψη το ποσό που μπορεί να ζητήσει κατ’ ελάχιστο (και όχι κατά μέσο όρο) ο κάθε δικηγόρος, και ιδίως ο νέος, από τον οικονομικά αδύναμο πελάτη του. Να διασφαλιστούν θεσμικά οι συνεργαζόμενοι με τράπεζες και εταιρίες δικηγόροι από την υπερεκμεταλλευτική βούληση των εργοδοτών τους, καθώς και οι ” δικηγόροι -συνεργάτες” . Και να μην προωθηθεί καμμία ” μυστική διπλωματία” χωρίς προηγούμενη έγκριση της γενικής συνέλευσης.
4. ΝΑ ΤΕΛΕΙΩΝΟΥΜΕ ΜΕ ΤΟΝ ΜΥΘΟ ΡΟΥΠΑΚΙΩΤΗ. Ο “ανεξάρτητος” κ. Ρουπακιώτης εδώ και χρόνια αποτελεί τον βασικό ιμάντα υλοποίησης της κυβερνητικής πολιτικής στη δικαιοσύνη. Ο “συναινετικός” κ. Ρουπακιώτης διοικεί το σύλλογο με τον μεγαλύτερο αυταρχισμό που υπήρξε ποτέ, έχοντας στην πράξη καταργήσει το Δ.Σ το οποίο συγκαλεί όποτε θέλει να μετακυλίσει τις ευθύνες σε καίριες αποφάσεις. Ο “σεμνός” κ. Ρουπακιώτης δεν χάνει ευκαιρία να βομβαρδίζει τους υπηκόους του με μεγαλόσχημες ανακοινώσεις (όπως η πρόσφατη για το φορολογικό) που παρουσιάζουν τις δήθεν επιτυχίες του. Ο “προγραμματικός” κ. Ρουπακιώτης εδώ και τέσσερα χρόνια που προεδρεύει δεν έχει παρουσιάσει ούτε μία συγκροτημένη προγραμματική πρόταση, εκτός από το πυροτέχνημα της χρονοχρέωσης. Ο “αποτελεσματικός” κ. Ρουπακιώτης δεν έχει ολοκληρώσει στα χρόνια αυτά ούτε έναν τριτεύοντα στόχο, όπως π.χ. το ενιαίο ένσημο. Ο “αριστερός” κ. Ρουπακιώτης, μεθοδεύει σε συνεργασία με την κυβέρνηση και τον κ. Ιγνατιάδη (πρόεδρο του Δ.Σ.Θεσ.) τη μετατροπή της δικηγορίας σε κλειστό αριστοκρατικό επάγγελμα και προωθεί ερήμην μας σχέδιο κώδικα δικηγόρων, αμοιβολόγιο, φορολογικό κλπ., ενώ αντλεί τη μονομανή εξουσία του από την ολόπλευρη στήριξη ΠΑΣΟΚ και Ν.Δ. Ο “δημοκράτης” κ. Ρουπακιώτης φιμώνει τη φωνή του ΑΣ Α. όποτε κάθε φορέας εξουσίας καταπατά δημοκρατικά δικαιώματα. Τελικά, μήπως “ο βασιλιάς ήταν γυμνός””.
Ο σύλλογος μας κατάντησε υπηρέτης των εξουσιών, δικαστικής και κυβερνητικής, ανύπαρκτος διεκδικητικά, ουσιαστικά απών από την καθημερινή ζωή των μελών του. Νομίζουμε, ότι ακόμη και σεις, που στηρίξατε τη σημερινή διοίκηση, απαιτούσατε και αξίζατε μια καλύτερη τύχη. Καιρός για έναν άλλο, διεκδικητικό, προγραμματικό, μαχητικό προσανατολισμό με κέντρο απόφασης τη Γ.Σ. και όχι την οποιαδήποτε συνδικαλιστική γραφειοκρατία.
ΕΝΑΛΛΑΚΤΙΚΗ ΠΑΡΕΜΒΑΣΗ ΔΙΚΗΓΟΡΩΝ ΑΘΗΝΑΣ
