Ημέρες ντροπής για τη δικαιοσύνη: Με πράξη της Εισαγγελέως του Αρείου Πάγου η θεσμική συγκάλυψη του σκανδάλου των υποκλοπών (ΕΠΔΑ, 1/8/2024)
Με μακροσκελή ανακοίνωσή της εν είδει Δελτίου Τύπου, η Εισαγγελέας του Αρείου Πάγου Γ. Αδειλίνη ενημέρωσε σήμερα για τα αποτελέσματα της προκαταρτικής εξέτασης για την υπόθεση των υποκλοπών. Με την απόφαση αυτή – όνειδος της Εισαγγελέως ολοκληρώνεται η κρατική συγκάλυψη σε ένα από τα μεγαλύτερα σκάνδαλα στη σύγχρονη πολιτική ζωή του τόπου, κλονίζοντας ό,τι έχει απομείνει από την αξιοπιστία των ανώτατων δικαστικών θεσμών και την εμπιστοσύνη των πολιτών στη δικαιοσύνη.
Η Εισαγγελέας κλείνει άρον-άρον την έρευνα για τη χρήση παράνομου λογισμικού υποκλοπών από κρατικές υπηρεσίες, αξιωματούχους ή πρόσωπα με θεσμικό ρόλο, και αυτό παρότι έχει ήδη αποκαλυφθεί από τον τύπο η λειτουργία κοινού κέντρου ΕΥΠ- Predator, που είναι προφανής από μόνο το γεγονός ότι από τους 87 στόχους που «μολύνθηκαν» με το κακόβουλο λογισμικό υποκλοπών Predator, οι 27 τουλάχιστον τελούσαν επίσης την ίδια περίοδο υπό παρακολούθηση από την ΕΥΠ, με την επίκληση «λόγων εθνικής ασφαλείας».
Η Εισαγγελέας πάει ακόμη παραπέρα και νομιμοποιεί πλήρως τις παρακολουθήσεις της ΕΥΠ «για λόγους εθνικής ασφαλείας», κρίνοντας ότι «τηρήθηκε απαρέγκλιτα η διαδικασία που προβλέπεται από το Νόμο» που δεν προβλέπει ειδική αιτιολογία και συνεπώς είναι δήθεν νόμιμες. Το γεγονός, όμως, ότι ο νόμος δεν προβλέπει για την έκδοση πράξης για την άρση του απορρήτου των επικοινωνιών από την ΕΥΠ (με την επίκληση λόγω εθνικής ασφαλείας) ειδική αιτιολογία, δεν σημαίνει, ότι οι αποφάσεις αυτές είναι ουσιαστικά ανέλεγκτες, εφόσον τα πρόσωπα στα οποία αφορούν προσφύγουν στη δικαιοσύνη. Τούτο προφανώς γνωρίζει η κα Εισαγγελέας, η οποία φροντίζει να συμπληρώσει την έωλη και προκλητική αυτή κρίση με την σκέψη ότι η Εισαγγελέας της ΕΥΠ που εξέδωσε τις σχετικές πράξεις δεν διώχθηκε πειθαρχικά από τον Άρειο Πάγο (!). Μια τέτοια κρίση φυσικά θα ήταν αχρείαστη εάν πράγματι αρκούσε, για να κριθεί ουσιαστικά η νομιμότητα των σχετικών διατάξεων άρσης απορρήτου της ΕΥΠ, η διαπίστωση ότι είχαν τυπική νομιμοφάνεια.
Πρόκειται για απόφαση – πρόκληση, που ολοκληρώνει την επιχείρηση συγκάλυψης ενός απίστευτα εκτεταμένου δικτύου παρακολουθήσεων από την ΕΥΠ, υπό την άμεση εποπτεία του Πρωθυπουργού και συγκεκριμένα δεκάδων χιλιάδων παρακολουθήσεων πολιτικών αντιπάλων της κυβέρνησης, υπουργών, της ανώτατης στρατιωτικής ηγεσίας της χώρας, δημοσιογράφων, οικονομικών και πολιτικών παραγόντων.
Μάλιστα, η Εισαγγελία του ΑΠ αποφάσισε τελικά να κινήσει ποινική διαδικασία μόνο σε βάρος λίγων ιδιωτών, στελεχών των εταιρειών που χρησιμοποιούν λογισμικά υποκλοπών και μάλιστα για το πλημμέλημα τα παραβίασης του απορρήτου τηλεφωνικών επικοινωνιών. Η απόφαση αυτή, να υπαχθεί σε αυτή τη διάταξη η παρακολούθηση των συνομιλιών ανώτατων κρατικών και στρατιωτικών λειτουργών με παράνομο κατασκοπευτικό λογισμικό, και όχι σε άλλες κακουργηματικού χαρακτήρα, που έχουν σκοπό την προστασία των μυστικών της πολιτείας, είναι της Εισαγγελίας και ως τέτοια πρέπει να χρεωθεί. Δεν υπαγορεύεται από καμία τροποποίηση του ΠΚ, όπως έσπευσε να ανακοινώσει η κα Αδειλίνη, «δίνοντας γραμμή» στα φιλοκυβερνητικά ΜΜΕ για την παρουσίαση του θέματος.
Η συγκεκριμένη κατάληξη της έρευνας για την υπόθεση των υποκλοπών κλονίζει τα μέγιστα τις βάσεις και αρχές της ανεξαρτησίας και αμεροληψίας με τις οποίες οφείλει να λειτουργεί η δικαιοσύνη και αποτελεί μαύρη σελίδα για την ελληνική δικαιοσύνη. Γίνεται αναπόσπαστο τμήμα του παρακρατικού μηχανισμού, που βρίσκεται σε πλήρη λειτουργία και γι’ αυτό συμβάλει κρίσιμα στην υπόσκαψη των δημοκρατικών λειτουργιών της χώρας. Αποδείχτηκε ότι το νομοθετικό πλαίσιο που επιτρέπει την άρση απορρήτου με εισαγγελικές διατάξεις για λόγους “εθνικής ασφάλειας” αποτελεί εκτροφείο κρατικής αυθαιρεσίας και ασυδοσίας των μυστικών υπηρεσιών που απειλεί το απόρρητο των επικοινωνιών κάθε πολίτη και, γι’ αυτό, πρέπει να καταργηθεί
Πρέπει να βρει απέναντι σφοδρές θεσμικές αντιδράσεις από το νομικό κόσμο, δικηγορικούς συλλόγους, την Ολομέλεια, Ενώσεις Δικαστών και Εισαγγελέων, πολιτικά κόμματα, δημοκρατικούς φορείς.
