Αναδημοσιεύουμε συνέντευξη του Κώστα Παπαδάκη στην εφημερίδα Εργατική Αλληλεγγύη (26/10/2022). Ο Κ. Παπαδάκης μιλησε στην Αφροδίτη Φράγκου.
Στο Εφετείο της Χρυσής Αυγής έχουν γίνει 9 συνεδριάσεις και έχουν ήδη καταθέσει οι πρώτοι 6 μάρτυρες εκ των οποιων 3 αυτόπτες. Τι εικόνα έχει σχηματιστεί στο ακροατήριο για την δολοφονία του Παύλου Φύσσα;
Οι πρώτες καταθέσεις των αυτοπτών μαρτύρων της δολοφονίας του Παύλου Φύσσα αναδεικνύουν, με αρκετά εμπλουτισμένο τρόπο, τις περιστάσεις της συνάντησης της παρέας του Παύλου Φύσσα με το τάγμα των χρυσαυγιτών. Στην προσπάθεια των συνηγόρων υπεράσπισης να ανακαλύψουν αντιφάσεις ή κενά στις καταθέσεις, κάνουν ερωτήσεις οι οποίες διευρύνουν το αντικείμενο της κατάθεσης, με λεπτομέρειες που ενδεχομένως δεν είχαν προσεχθεί στις προηγούμενες διαδικασίες.
Οι καταθέσεις επιβεβαιώνουν λοιπόν την αμεσότητα της κινητοποίησης, τη συγκροτημένη εμφάνιση των μελών της Χρυσής Αυγής με κράνη, κοντάρια και στειλιάρια, την οργανωμένη και πειθαρχημένη συμπεριφορά τους, την αναμφισβήτητη στοχοποίηση της παρέας του Παύλου Φύσσα – και, εν τέλει, του ίδιου – τον ειδικό ρόλο του Ρουπακιά, ο οποίος ανέλαβε τη δολοφονία, και την ανοχή της αστυνομίας, η οποία παρά το γεγονός ότι βρισκόταν έξω από το Κοράλλι την ώρα που αποχωρούσαν οι δυο ομάδες, δεν έκανε τίποτα για να τους χωρίσει και να αποτρέψει τη δολοφονία του Παύλου Φύσσα.
Παρά το γεγονός ότι οι μάρτυρες υφίστανται μια βασανιστική αμφισβήτηση από τους δικηγόρους υπεράσπισης, είναι σαφές ότι πείθουν με την αξιοπιστία και την παραστατικότητά τους. Η δίκη αρχίζει ήδη να διαμορφώνει την εικόνα για τη δολοφονία του Παύλου Φύσσα και τις ποινικές ευθύνες όσων συμμετείχαν.
Νωρίτερα είχε καταθέσει η οικογένεια Φύσσα. Η υπεράσπιση είχε επιτεθεί στους κοντινούς ανθρώπους του Παύλου Φύσσα επειδή μιλούσαν με στοιχεία της δικογραφίας. Τι έχουν συνεισφέρει στο δικαστήριο οι καταθέσεις τους;
Η Μάγδα Φύσσα, ο Τάκης Φύσσας και η Ειρήνη Φύσσα – όπως και ο Αμπουζίντ Εμπάρακ – είναι διάδικοι. Έχουν δικαίωμα και συμφέρον να γνωρίζουν τη δικογραφία και γι’ αυτόν τον λόγο έχουν και δικηγόρους στη δίκη. Δεν υπάρχει τίποτα μεμπτό στη χρήση στοιχείων της δικογραφίας όπως άφησαν να εννοηθεί οι συνήγοροι της υπεράσπισης.
Δεν είναι αυτόπτες μάρτυρες, επομένως μίλησαν για την προσωπικότητα του Παύλου Φύσσα, τη στοχοποίησή του, τη δράση της ΧΑ στην περιοχή πριν και μετά τη δολοφονία. Ένα από τα πιο σημαντικά στοιχεία που έφερε βέβαια η Μάγδα Φύσσα στη δίκη προέκυψε από ιδία γνώση, απο στιχομυθία που είχε με γιατρό στο νοσοκομείο που μεταφέρθηκε ο Παύλος. Αυτός, το ίδιο βράδυ της δολοφονίας, της είπε ότι το μαχαίρωμα ήταν επαγγελματικό χτύπημα. Είναι κάτι που λέει πάρα πολλά. Φωτίζει το γιατί επιλέχθηκε ο Ρουπακιάς για να κάνει τη δολοφονία. Όπως λέει ο μάρτυρας Μελαχροινόπουλος οι χρυσαυγίτες έκαναν προστατευτικό κλοιό για τον Ρουπακιά και τον βοήθησαν να περάσει: ήταν αυτός που ανέλαβε την εκτέλεση.
Τα υπόλοιπα στοιχεία που ανέδειξε η Μάγδα Φύσσα έρχονται από το ψηφιακό υλικό της δικογραφίας. Είναι, κατά τη γνώμη μου, το πιο δυνατό υλικό της δίκης. Δεν έχει αμφισβητηθεί η αυθεντικότητά του και προέρχεται από κατασχέσεις ηλεκτρονικών υπολογιστών και κινητών τηλεφώνων που άνηκαν στους ίδιους τους κατηγορούμενους. Δείχνει τη στρατιωτικοποίηση, την εκπαίδευση, τη στοχοποίηση πολιτικών αντιπάλων και κοινωνικών συμπεριφορών, όπλα, πειθαρχία, ιεραρχία, δομή, όλα αυτά τα στοιχεία δηλαδή της εγκληματικής οργάνωσης. Δείχνουν επίσης τη δράση του πρωτοπόρου τάγματος της Νίκαιας, τη συμπεριφορά και δράση του σε όλη την Ελλάδα, που ήταν και το τάγμα που οργάνωσε τη δολοφονία του Παύλου Φύσσα. Κατά συνέπεια η εικόνα της δίκης έχει αρχίσει να ανοίγεται πλέον αρκετά.
Πού αποσκοπεί η προκλητική συμπεριφορά του Κ. Πλεύρη, συνηγόρου υπεράσπισης του Λαγού; Πώς σχολιάζεις τη στάση της έδρας;
Η συμπεριφορά του Πλεύρη από τότε που ανέλαβε, τον Οκτώβριο του 2020, την υπεράσπιση Λαγού εξυπηρετεί προσωπικές στρατηγικές. Η πρόσληψή του αποτελεί μια προσωπική του δικαίωση απέναντι στη ΧΑ με την οποία βρισκόταν σε πολιτική αντίθεση από την περίοδο της κοινοβουλευτική της θητείας. Χαρακτηριστικό παράδειγμα της σύγκρουσης συμφερόντων είναι η από μέρους του θεαματική επίκληση του ναζισμού από τη θέση του υπερασπιστή κατηγορούμενων που πάσχιζαν επί 5,5 χρόνια στο δικαστήριο να πείσουν ότι δεν είναι ναζιστές. Αν υπήρχε βέβαια η στοιχειώδης αλήθεια σε αυτή την υπερασπιστική γραμμή της ΧΑ, ο Πλεύρης θα είχε παυθεί από την πρώτη στιγμή.
Και δεν σταμάτησε μόνο σε αυτή τη γενική έκφραση αλλά θέλησε να προκαλέσει επιδεικτικά τη Μάγδα Φύσσα χαιρετώντας ναζιστικά μπροστά της. Ο γιος της έχει θανατωθεί από έναν φονιά που έχει φωτογραφηθεί επανειλημμένα σε διάφορες διαδικασίες εκπαίδευσης και ορκωμοσίας νεοσύλλεκτων της ΧΑ.
Η συμπεριφορά της έδρας διακρίνεται από στρουθοκαμηλισμό. Όποτε ο Πλεύρης σήκωνε το χέρι του και προτού προλάβει να το υψώσει, η πρόεδρος με ένα φοβερό ρεφλέξ διέκοπτε τη συνεδρίαση για να μπορεί μετά να ισχυριστεί ότι έγινε σε διακοπή, δηλαδή εκτός αρμοδιότητας του δικαστηρίου. Η τελευταία πρόκληση βέβαια, στην οποία ο Πλεύρης μίλησε για “αυνάνες της Αριστεράς” και εξύμνησε τον Μεταξά, έγινε διαρκούσης της συνεδρίασης. Δεν επιβλήθηκε κανένα μέτρο, παρότι η έδρα οφείλει να επιβάλει πειθαρχικές ποινές και να στέλνει αναφορά στον δικηγορικό σύλλογο για την υβριστική συμπεριφορά του μέλους του. Και φυσικά αναφορά στον εισαγγελέα, καθώς έχει τελεστεί το αδίκημα της έργω εξύβρισης και της διατάραξης λειτουργίας του δικαστηρίου. Οι διαδικασίες αυτές έχουν δρομολογηθεί, όχι όμως με πρωτοβουλία της προέδρου της δίκης, αλλά αυτεπάγγελτα, με αφορμή τα σχετικά δημοσιεύματα.
Η δεύτερη δίκη της Χρυσής Αυγής έχει ξεκινήσει μέσα σε συνθήκες που η κυβέρνηση επιτίθεται στα δημοκρατικά δικαιώματα. Συνδέονται αυτές οι δυο μάχες;
Η μάχη που δίνουμε για την καταδίκη της Χρυσής Αυγής είναι αλληλένδετη με τη μάχη για την υπεράσπιση των δημοκρατικών δικαιωμάτων, τα οποία καταπατούνται και σφαγιάζονται από την κυβέρνηση σήμερα. Η ίδια η δράση της Χρυσής Αυγής και η εγκληματική της βία ήταν αυτή που απείλησε σημαντικά την ύπαρξη δημοκρατικών δικαιωμάτων. Δικαιωμάτων που με αγώνες πολλών δεκαετιών κατέκτησαν οι προηγούμενες γενιές. Η πάλη ενάντια στον φασισμό διεκδικεί την απονομιμοποίηση της εγκληματικής βίας της άκρας δεξιάς ώστε να μπορεί το κίνημα να λειτουργεί και να αναπτύσσεται ελεύθερα.
Ο ίδιος στόχος είναι αυτός που μας κάνει να αγωνιζόμαστε ενάντια στην καθημερινή και πολλαπλή καταπάτηση – είτε με αλλαγές στη νομοθεσία, είτε με αυταρχισμό και καταστολή – των δημοκρατικών δικαιωμάτων τα τελευταία χρόνια. Η επίπτωση της νίκης που είχαμε με την καταδίκη στον πρώτο βαθμό είναι τεράστια. Αν έλειπε ο αποφασιστικός παράγοντας της λαϊκής κινητοποίησης, θα είχε νομιμοποιηθεί η δράση των ταγμάτων εφόδου, θα είχαμε μια ΧΑ με ψηλά εκλογικά ποσοστά αλλά και με μεγάλη δύναμη στον δρόμο, θα ήταν από τότε ίσως συγκυβερνητική δύναμη. Και θα είχε επιβάλει την ατζέντα της και στην κυβέρνηση και στην κοινωνία.
Αναδείχθηκε επίσης στη δίκη και είναι γνωστό στον πλατύτερο κόσμο ότι η ΧΑ μπόρεσε να έχει την έκρηξη της εγκληματικής της δράσης το 2010-2013 χάρη στην ανοχή και τη συγκάλυψη της αστυνομίας. Τη διαπλοκή με διοικητές και αξιωματικούς των διαφόρων αστυνομικών τμημάτων. Είναι γνωστό το εκλογικό αποτέλεσμα των τμημάτων στα οποία ψηφίζουν τα ΜΑΤ με συντριπτικά ποσοστά ΧΑ. Ας σημειωθεί ότι το αποτέλεσμα του πειθαρχικού ελέγχου από τη Διεύθυνση Εσωτερικών Υποθέσεων δεν δημοσιοποιήθηκε ποτέ. Η αρωγή του κράτους στη ΧΑ ήταν αυξανόμενη όσο αυξανόταν η κοινοβουλευτική της δύναμη. Η ΧΑ όχι μόνο δεν “συμμορφώθηκε” μπαίνοντας στη βουλή αλλά αποθρασύνθηκε. Άλλωστε τα πρωτοπαλίκαρα των επιχειρησιακών της δράσεων ήταν αυτά που επιλέχθηκαν για βουλευτές.
Μεγάλο μέρος της ΕΛΑΣ αισθάνονται “ένστολη ΧΑ”. Αυτό φαίνεται κι αυτά τα χρόνια που η κυβέρνηση έχει υιοθετήσει μεγάλο μέρος από την ατζέντα της ΧΑ ως προς το πώς αντιμετωπίζει διαδηλωτές, φοιτητές, πρόσφυγες, μετανάστες και απεργούς. Δεν θα πρέπει τέλος να ξεχνάμε τη βίαιη και αναίτια επίθεση της αστυνομίας στη μεγαλειώδη διαδήλωση του Εφετείου στις 7/10/20, συμπεριφορά που δείχνει τον πολιτικό αυταρχισμό της κυβέρνησης και τη διάθεση να δείξει ότι είναι το αφεντικό. Να στείλει το μήνυμα ότι το αντιφασιστικό κίνημα δεν πρέπει να παίρνει αέρα από την καταδικαστική απόφαση.
Η δίκη στον δεύτερο βαθμό δεν πρέπει να υποτιμηθεί και να θεωρηθεί δεδομένη μια επανάληψη του πρωτόδικου αποτελέσματος. Αντίθετα θα πρέπει να υπάρχει συνειδητοποίηση ότι τώρα είναι που οι κατηγορούμενοι δίνουν όλες τις δυνάμεις τους για να αποτρέψουν μια νέα καταδίκη, κυρίως για την πολιτική και ηθική τους δικαίωση, πράγμα το οποίο θα είναι ολέθριο για το αντιφασιστικό κίνημα αν συμβεί.
Πρέπει να συνεχίσουμε με την ίδια ένταση, μαζικότητα, διάρκεια και την ίδια δύναμη που είχαμε στον πρώτο βαθμό. Χρειάζεται μαζική παρουσία του αντιφασιστικού κοινού στη διάρκεια της δίκης και συνεχής διοργάνωση κινητοποιήσεων και εκδηλώσεων έξω από το δικαστήριο. Και φυσικά χρειάζεται άμεση απάντηση σε κάθε είδους φασιστικές προκλήσεις εκδηλώνονται οπουδήποτε την περίοδο αυτή και επιδιώκουν την ανασύσταση της Χρυσής Αυγής ή των παραφυάδων της.
