Για τη ρατσιστική χυδαιότητα της πρωθυπουργικής ομιλίας και της κυβερνητικής πολιτικής (ΕΠΔΑ, 28/8/2022)
Η αμφισβήτηση του ονόματος ενός νεκρού παιδιού, της Μαρίας, από το στόμα ενός Πρωθυπουργού, και η φράση « … υπάρχουν δυνάμεις σε αυτή την χώρα που να σιγοντάρουν ψέματα ότι δήθεν Έλληνες άφησαν ένα μωρό να πεθάνει στο έδαφος της Ελλάδας και μάλιστα να το βαπτίζουν και Μαρία τις ημέρες της Παναγίας. Ντροπή. Ντροπή να λέγονται αυτά τα πράγματα» είναι δείγμα της ακροδεξιάς κατρακύλας της κυβέρνησης.
Τι θέλει να μας πει ο Πρωθυπουργός. Ότι ένα «ύποπτο σχέδιο» αποκαλύπτεται; Ότι οργανωμένα ένα νεκρό κοριτσάκι βαπτίστηκε εκ των υστέρων Μαρία προκειμένου να κερδίσει την αλληλεγγύη των ανθρώπων; Σε ποιο ακροατήριο απευθύνεται; Στα ακροδεξιά τρολ των μέσων κοινωνικής δικτύωσης; Σε αυτό το σημείο ακροδεξιάς ρητορικής έχει φτάσει ώστε να θεωρείται ότι ακόμα και το όνομα ενός παιδιού είναι σχέδιο μιας αλλότριας, επικίνδυνης πολιτικής ;
Οι οργανώσεις που χειρίστηκαν εξαρχής την υπόθεση, όπως και οι δημοσιογράφοι Δημήτρης Αγγελίδης (Εφημερίδα των Συντακτών) που έχει γράψει για το θάνατο της και Γιώργος Χρηστίδης (Der Spiegel) που επισκέφτηκε την οικογένεια στο Κέντρο Υποδοχής και Ταυτοποίησης, αναφέρουν το όνομα της Μαρίας καθώς και ότι είχε δηλωθεί στο Ευρωπαϊκό Δικαστήριο Ανθρωπίνων Δικαιωμάτων από τις 20.7.2022. Θα έπρεπε να το ξέρει αυτό ο Πρωθυπουργός ή οι σύμβουλοι του πριν μιλήσει στο Ελληνικό Κοινοβούλιο; Προφανώς και ναι. Εξάλλου με βάση την διαδικασία του Ευρωπαϊκού Δικαστηρίου Ανθρωπίνων Δικαιωμάτων οι αιτήσεις και όλα τα σχετικά έγγραφα διαβιβάζονται την ίδια ημέρα μαζί με την απόφαση στο αρμόδιο κράτος μέλος, στο Νομικό Συμβούλιο του Κράτους και όλες τις αρμόδιες αρχές.
Αν ένας Πρωθυπουργός μιας χώρας, φτάνει να αμφισβητεί αυτά που υπάρχουν ήδη καταγεγραμμένα, τότε τι άλλο θα αμφισβητήσει, μήπως και την ύπαρξη των ίδιων των προσφύγων;
Ο Πρωθυπουργός και ολόκληρη η κυβέρνηση της Νέας Δημοκρατίας προσπαθεί να νομιμοποιήσει τις «επισυνδέσεις»-παρακολουθήσεις δημοσιογράφων, αντιπολιτευόμενων βουλευτών και πιθανόν υπερασπιστών ανθρωπίνων δικαιωμάτων, μέσα από την έννοια της υβριδικής απειλής. Η φράση «στον Έβρο μεθοδεύεται ήδη ένα νέο κύμα εισβολής αυτή την φορά με δήθεν ανθρωπιστικό προσωπείο» αφήνει τον δρόμο ανοιχτό η υπεράσπιση των προσφύγων να θεωρείται λόγος παρακολούθησης όσων δραστηριοποιούνται στην υποστήριξη των πιο ευάλωτων ανθρώπων. Σε μια περίοδο οικονομικής και πολιτικής κρίσης κατασκευάζονται εχθροί προς κατανάλωση.
Η πολεμική εμπλοκή της Ελλάδας στον πόλεμο στην Ουκρανία και οι ανταγωνισμοί του κεφαλαίου στην ευρύτερη περιοχή, είναι ο μόνος κίνδυνος για τους εργαζόμενους και για την κοινωνία. Οι πρόσφυγες δεν αποτελούν κίνδυνο και εχθρό. Όταν η τουρκική κυβέρνηση επιχειρεί επέμβαση στη Συρία, οι Σύριοι πρόσφυγες μόνο καλοδεχούμενοι μπορούν να είναι. Όσο η οικονομική κρίση βαθαίνει, τόσο πιο πολύ η ελληνική κυβέρνηση θα χρειάζεται τον εσωτερικό (ή και εξωτερικό εχθρό, εξάλλου οι πρόσφυγες βαπτίζονται «εργαλεία του Ερντογάν») για να επιβάλλει με αυταρχικά και αντιδημοκρατικά μέτρα την πολιτική της. Και θύματα αυτής της επίθεσης, δεν είναι και δεν θα είναι μόνο οι μετανάστες και οι πρόσφυγες αλλά το σύνολο των εργαζομένων.
Υπερασπίζοντας τους πρόσφυγες υπερασπίζουμε έναν δημοκρατικό χώρο για όλους μας.
Ως Εναλλακτική Παρέμβαση-Δικηγορική Ανατροπή θέλουμε να εκφράσουμε την αλληλεγγύη μας στις/στους δικηγόρους που υπερασπίζονται τα δικαιώματα των προσφύγων την ίδια στιγμή που στοχοποιούνται από την πολιτική και τη ρητορική της κυβέρνησης.
