Α Ν Α Κ Ο Ι Ν Ω Σ Η – Κ Α Τ Α Γ Γ Ε Λ Ι Α
Η Εναλλακτική Παρέμβαση Δικηγόρων Αθήνας συμπαραστέκεται στον δίκαιο αγώνα των κρατουμένων (αποχή συσσιτίου) που διεξάγεται εδώ και μία εβδομάδα με τεράστια επιτυχία και καθολική σχεδόν συμμετοχή των κρατουμένων σε όλες τις φυλακές της Ελλάδας. Συμμετέχουμε στις κινητοποιήσεις των κοινωνικών φορέων έξω από τις φυλακές για την διεκδίκηση και αποδοχή των αιτημάτων των κρατουμένων. Συμμετέχει μέσω του εκπροσώπου της στο Διοικητικό Συμβούλιο Κώστα Παπαδάκη στην Επιτροπή του Δ.Σ.Α. για το σωφρονιστικό σύστημα.
Στον νομικό κόσμο η αθλιότητα της κατάστασης των ελληνικών φυλακών είναι αρκετά γνωστή. Τα τελευταία χρόνια κάτω από την πίεση ενός ασφυκτικού κλίματος περιστολής ουσιαστικών και δικονομικών δικαιωμάτων και ελευθεριών, αυταρχικής σκλήρυνσης της δικαστικής εξουσίας και υπέρμετρης αυστηρότητας ως μέσου απόδειξης της εντιμότητας των δικαστών έχουμε οδηγηθεί στο φαινόμενο του υπερπληθυσμού κρατουμένων που υπερβαίνει τις 12.000 στις ελληνικές φυλακές σήμερα (μη συνυπολογιζομένων όσων κρατούνται εν όψει διοικητικής απέλασης και όσων έχουν την τύχη να φιλοξενούνται δίκαια ή άδικα καθημερινά στα αστυνομικά τμήματα λόγω αυτόφωρων, φυγοποίνων κ.λ.π.) Πληθυσμού πενταπλάσιου σε σχέση με εκείνον του έτους 1978 (2.500), παρά την πληθώρα «φιλελεύθερων» νομοθετημάτων των τελευταίων ετών που θα έπρεπε να συμβάλλουν στον αποπληθωρισμό των φυλακών και όχι στο αντίθετο (κατάργηση προφυλάκισης για πλημμελήματα, αύξηση του ορίου μετατροπής και αναστολής από 18 μήνες που ήταν τότε στους 36, καθιέρωση 2ου βαθμού για κακουργήματα κ.λ.π.)
Ιδιαίτερη έμφαση στο φαινόμενο του δικαστικού υπερπληθυσμού έχουν οι εξής παράμετροι, που καταρρίπτουν κάθε μύθο περί δήθεν υψηλής εγκληματικότητας :
1. Ότι ποσοστό 30% περίπου των φυλακισμένων είναι υπόδικοι, καθώς 1 στους 4 κατηγορούμενους για κακούργημα (η απαγγελία κακουργηματικής κατηγορίας γίνεται με πολύ μεγάλη ελαφρότητα σήμερα από τις εισαγγελικές αρχές) προφυλακίζεται και έχουμε την μεγαλύτερη αναλογία ποσοστού προφυλακισμένων σε όλες τις χώρες της Ε.Ε.
2. 50 % περίπου του δικαστικού πληθυσμού είναι αλλοδαποί, οι περισσότεροι από τους οποίους κρατούνται επειδή δεν έχουν την οικονομική δυνατότητα εξαγοράς των ποινών τους.
3. 50 % περίπου των φυλακισμένων στις ελληνικές φυλακές κρατούνται για αιτίες άμεσα ή έμμεσα συνδεόμενες με την χρήση ναρκωτικών.
Στα ζητήματα αυτά προστίθεται η έλλειψη υποδομών, καθώς το κράτος διαθέτει χρήματα μόνο για χτίζει καινούργιες φυλακές υψίστης ασφαλείας μάλιστα και σε τόπους κυριολεκτικά απροσπέλαστους και απρόσιτους σε κάθε δυνατότητα επισκεπτηρίου και επικοινωνίας, παρά για να προσλαμβάνει γιατρούς, τεχνικό προσωπικό και να βελτιώνει τις συνθήκες ζωής των κρατουμένων.
Και επειδή ακριβώς όλα αυτά τα χάλια αποτελούν ντροπή για το ελληνικό κράτος, το Υπουργείο «Δικαιοσύνης» εμμένει πεισματικά στην διατήρηση του άβατου των φυλακών αρνούμενο επί χρόνια να ικανοποιήσει το πάγιο αίτημα του Δ.Σ.Α., καθώς και άλλων κοινωνικών αρμόδιων φορέων π.χ. Συνήγορος του Πολίτη, Ιατρικοί Σύλλογοι κ.λ.π. για ελεύθερη πρόσβαση σε όλους τους χώρους των φυλακών και επαφή με τους κρατουμένους για τα ζητήματα τους. Μόλις πρόσφατα η επιτροπή Δ.Σ.Α. για το σωφρονιστικό σύστημα επισκέφθηκε το Κ.Ε.Σ.Φ. και έθεσε τα ζητήματα, λαμβάνοντας αρνητική απάντηση.
Σήμερα που η κυβέρνηση βρίσκεται σε μία άθλια για αυτήν οικονομικοπολιτική συγκυρία, εκτεθειμένη και από την αντικοινωνική της πολιτική στον χώρο της «δικαιοσύνης», αναγκάζεται να παραδεχθεί την αδυναμία της να διαχειριστεί το πρόβλημα των φυλακών στην δημιουργία του οποίου έχει συμβάλει με τον τρόπο που είπαμε και δηλώνει αδυναμία να ελέγξει το φαινόμενο των αθρόων προφυλακίσεων και να παρέμβει στο δικαστικό σώμα (στο οποίο κάθε κυβέρνηση παρεμβαίνει μόνο όταν, όποτε και όπως την συμφέρει).
Σήμερα ακριβώς αποτελεί καθήκον του νομικού κόσμου να συμπαρασταθεί στον αγώνα των φυλακισμένων, να καταγγείλει και την κυβερνητική πολιτική Ν.Δ. και Πα.ΣΟ.Κ. και την δικαστική εξουσία που είναι συνυπεύθυνες «εις ολόκληρον» για τη διόγκωση του υπερπληθυσμού των φυλακών και τη συστηματική και πολύπλευρη περιστολή των δικαιωμάτων των ελευθεριών των πολιτών και να ταχθεί αλληλέγγυα για :
1. Άμεση κατάργηση του άβατου των φυλακών 2. Τριετή αμνήστευση όλων των ποινών. 3. Άμεση βεβαίωση των εξαγοραζόμενων ποινών από τις αρμόδιες Δ.Ο.Υ. και απελευθέρωση των κρατουμένων που οι ποινές τους είναι εξαγοράσιμες. 4. Άμεση κατάργηση της προσωποκράτησης για χρέη και απελευθέρωση των κρατουμένων. 5. Άμεση επαναφορά της υφ’ όρον απόλυσης στα 3/5 για όλα τα κακουργήματα. 6. Κατάργηση αυξήσεων της ποινής, λόγω πειθαρχικών αδικημάτων. 7. Μείωση του ανωτάτου ορίου προφυλάκισης από 18 στους 12 μήνες. 8. Καθιέρωση τοξικομανίας ως ιδιώνυμου ελαφρυντικού για την τέλεση οποιουδήποτε αδικήματος υπό την επήρειά της και επέκταση των ευεργετημάτων και της αναστολής όσων εντάσσονται σε θεραπευτικά προγράμματα, για όλα τα σχετικά αδικήματα. 9. Άμεση αποκατάσταση της ελεύθερης κυκλοφορίας εντύπων στις φυλακές και απομάκρυνση κάθε σωφρονιστικού υπαλλήλου που την παρεμποδίζει. 10. Κατάργηση των φυλακών ανηλίκων. 11. Υλοποίηση των εναλλακτικών ποινών, της κοινωνικής εργασίας και της ημιελεύθερης διαβίωσης. 12. Αξιοπρεπείς κανονισμούς επισκεπτηρίων σε φυλακές, νοσοκομεία και ψυχιατρεία 13. Πλήρης και άμεση ιατροφαρμακευτική περίθαλψη των κρατουμένων. 14. Κοινωνικό έλεγχο στις φυλακές.
Για μία κοινωνία με λιγότερες φυλακές σήμερα, μία κοινωνία χωρίς φυλακές αύριο.
ΕΝΑΛΛΑΚΤΙΚΗ ΠΑΡΕΜΒΑΣΗ ΔΙΚΗΓΟΡΩΝ ΑΘΗΝΑΣ
