Με αφορμή τη διεθνή μέρα της γυναίκας της 8 Μάρτη, οι σύμβουλοι της Εναλλακτικής Παρέμβασης – Δικηγορικής Ανατροπής Ευγενία Κουνιάκη και Γιώργος Βλάχος πρότειναν προς τα μέλη του ΔΣ του ΔΣΑ την έκδοση ψηφίσματος με το ακόλουθο περιεχόμενο:
“Ο Δικηγορικός Σύλλογος Αθηνών αναγνωρίζει διαχρονικά τη Διεθνή ημέρα γυναικών ως ημέρα μνήμης και αγώνα των γυναικών για πλήρη και ουσιαστική ισότητα. Η καθιέρωση της 8η Μαρτίου ως διεθνούς ημέρας γυναικών το 1910 έγινε σε μια περίοδο κατά την οποία οι γυναίκες δεν είχαν κατακτήσει ακόμα πολιτικά δικαιώματα και η κατώτερη θέση τους στην κοινωνία θεωρούνταν φυσική. Στην πορεία του 20ου αιώνα, οι γυναίκες, με επικεφαλής τις πρωτοπόρες αγωνίστριες του εργατικού κινήματος, κατάφεραν να κερδίσουν τη νομική τους εξίσωση με τους άνδρες. Ωστόσο, η ουσιαστική ανισότητα παραμένει, όχι μόνο στο επίπεδο των μισθολογικών διαφορών αλλά και στην ίδια την καθημερινότητα που αναπαράγει τη γυναικεία καταπίεση. Ο σεξισμός και οι διακρίσεις λόγω φύλου, σε συνδυασμό με τα φαινόμενα παρενόχλησης και βιασμών εξακολουθούν να υπάρχουν. Οι φωνές γυναικών που τόλμησαν, ιδίως την τελευταία δεκαετία, να μιλήσουν για την κακοποίηση που υπέστησαν έχουν αναδείξει ως βασικό κοινωνικό πρόβλημα φαινόμενα που παλιότερα κρύβονταν ή αποσιωπούνταν, ιδίως όταν συνέβαιναν εντός της οικογενειακής εστίας. Οι γυναίκες αμφισβητούν πλέον έμπρακτα τις διακρίσεις, την ανισότητα και την καταπίεση σε βάρος τους, στέλνοντας προς κάθε κατεύθυνση το μήνυμα ότι οι καιροί έχουν αλλάξει.
Οι γυναίκες δικηγόροι δεν αποτελούν εξαίρεση σε αυτήν την κατάσταση, έχουν όμως και ειδικότερα προβλήματα, με τα οποία πρέπει ο κλάδος να ασχοληθεί συστηματικά. Δεν είναι τυχαίο το γεγονός ότι το ποσοστό των γυναικών στη δικηγορία μειώνεται διαρκώς όσο μεγαλώνει η ηλικία τους, καθώς η μητρότητα και η οικογένεια λειτουργούν ως ένα αόρατο δίχτυ αποκλεισμού στον βαθμό που δεν συνδυάζονται με προνοιακές πολιτικές από την πλευρά της πολιτείας. Από την εποχή των Μνημονίων μέχρι σήμερα, η οικονομική κρίση έχει επιδεινώσει την από πριν μειονεκτική θέση των γυναικών δικηγόρων, που βιώνουν το διαχρονικό έλλειμμα κοινωνικής πολιτικής. Η κοινωνική ασφάλιση αποτελεί περισσότερο βραχνά για τις γυναίκες δικηγόρους που επιλέγουν να γεννήσουν παρά αρωγό, αφού οι ασφαλιστικές εισφορές παραμένουν ίδιες ενώ το ποσό που παρέχει ο ΕΦΚΑ για τις εξετάσεις της εγκυμοσύνης και τη γέννα δεν ανταποκρίνεται διόλου στα πραγματικά έξοδα και δεν υπάρχει καμία πρόβλεψη για την απώλεια εισοδήματος κατά το διάστημα της αναγκαστικής αποχής από την εργασία. Σε αυτά τα υλικά προβλήματα πρέπει να προστεθούν τα φαινόμενα παρενόχλησης και σεξισμού στους χώρους εργασίας, τα οποία θίγουν πρωτίστως τις ασκούμενες, νέες και «συνεργάτιδες» δικηγόρους εργάζονται χωρίς κάποιο προστατευτικό πλαίσιο. Η λύση σε αυτά τα προβλήματα δεν είναι η αυστηροποίηση των ποινών, όπως προβλέπεται στον νέο Ποινικό Κώδικα, είναι η εξάλειψη των αιτίων που τις προκαλούν. Επιπλέον, ο νέος Κώδικας Ποινικής Δικονομίας κωφεύει απέναντι στο αίτημα που υιοθέτησε το Πανελλήνιο συνέδριο Δικηγορικών Συλλόγων το 2019 για θεσμοθέτηση της εγκυμοσύνης και της λοχείας ως σπουδαίων λόγων αναβολής σε ΚΠΔ, ΚΠολΔ και ΚΔΔ”.
Ως Εναλλακτική Παρέμβαση Δικηγόρων, την Παρασκευή 8 Μάρτη, θα είμαστε στο δρόμο τόσο για την υπεράσπιση της δημόσιας δωρεάν παιδείας ενάντια στην ψήφιση των ιδιωτικών πανεπιστημίων όσο και για τη διεθνή μέρα της γυναίκας και την καταπολέμηση του σεξισμού και της έμφυλης βίας.
