Μετά από περίπου δεκαπέντε ημέρες, συνολικά, απεργιακού αγώνα, είμαστε σε θέση να μετρήσουμε κέρδη και ζημίες και να καταλήξουμε ότι επιτύχαμε την πρώτη, σημαντική νίκη, σε ένα από τα μέτωπα του αγώνα ενάντια στην επιχειρούμενη αναδιάρθρωση του εργασιακού τοπίου της δικηγορίας προς όφελος των εταιριών με τη συνεπακόλουθη συντριβή του μαχόμενου δικηγόρου.
Η ρύθμιση για τα συμβόλαια, που τελικά ψηφίστηκε, ορίζει υποχρεωτική παράσταση δικηγόρου κατά τη σύναψη συμβολαίου άνω των 10.000.000 δρχ για την Αθήνα, και άνω των 4.000.000 δρχ για την επαρχία. Επιπλέον, αύξηση του ποσοστού αμοιβής μας για τα συμβόλαια ποσού έως 15.000.000 στο 1%, ορισμός της αμοιβής μας στο 0,5% στα συμβόλαια άνω των 15.000.000 δρχ και μέχρι τα 500.000.000 δρχ, η οποία κλιμακώνεται προς τα κάτω, όσο η αντικειμενική αξία του συμβολαίου ανεβαίνει, φτάνοντας στο 0,05% για τα συμβόλαια των 10 με 20 δις. Τέλος, αποφασίστηκε αναπροσαρμογή των παραπάνω ορίων, την 1.1.2003, με υπουργική απόφαση, ύστερα από γνώμη της Ολομέλειας των Προέδρων των Δικηγορικών Συλλόγων της χώρας.
Από τα παραπάνω στοιχεία, τα συμπεράσματα είναι προφανή: 1. Η αποχή μας πέτυχε το στόχο της, να εξαναγκάσει την κυβέρνηση σε οπισθοχώρηση, σε ένα, τουλάχιστον, από τα μέτωπα του αγώνα μας. 2. Καταγράφηκε με σαφήνεια η πρόθεση της κυβέρνησης να μειώσει το κόστος της αγοραπωλησίας ακινήτων για τις μεγάλες μεσιτικές, κατασκευαστικές εταιρίες και τους μεγαλοεργολάβους, με τη μείωση του ποσοστού της αμοιβής μας, όσο ανεβαίνει η αξία του συμβολαίου. Η αύξηση του ποσοστού αμοιβής μας στα συμβόλαια μέχρι 15.000.000 δρχ, αφαιρεί οριστικά τη φιλολαϊκή μάσκα, από τις επιχειρούμενες αλλαγές. 3. Η προβλεπόμενη αναπροσαρμογή των ορίων την 1.1.2003, δηλώνει την πρόθεση της κυβέρνησης να αντεπιτεθεί, την ανάγκη, επομένως, για μας, αγωνιστικής επαγρύπνησης.
Είναι σαφές ότι ο αγώνας μας δεν ολοκληρώθηκε. Τα κυβερνητικά επιτελεία συνεχίζουν να «μαγειρεύουν» την κατάργηση, ουσιαστικά, της κοινωνικής ασφάλισης, οι δικηγορικές και άλλες εταιρίες, συνεχίζουν να καταλαμβάνουν καθημερινά, όλο και μεγαλύτερο κομμάτι από την «πίτα» που λέγεται «νομικές υπηρεσίες», η εργασιακή μας καθημερινότητα επιδεινώνεται σε όφελός τους και η διάθεσή μας για αγωνιστικές διεκδικήσεις υποθηκεύεται με την κατάθεση αυτές τις ημέρες στη Βουλή προς ψήφιση, ενός τρομονόμου – τρομοκράτη, ότι πλέον των συνήθων υπόπτων, αλλά ολόκληρης της κοινωνίας.
Περαιτέρω, με διατάξεις που τροποποιούν τον Κώδικα Πολιτικής Δικονομίας αυξάνεται το κόστος πρόσβασης των πολιτών στη Δικαιοσύνη (παράβολα για αναβολές σε ύψος τριπλάσιο του γραμματίου προείσπραξης, παράβολα έως 1.000.000 δρχ. για εκδίκαση αναιρέσεων) και ουσιαστικά αυξάνεται και ο χρόνος εκδίκασης των υποθέσεων στο Πολυμελές.
Είναι η στιγμή που καταδεικνύεται με σαφήνεια, ότι η μόνη μας δυνατότητα να αμυνθούμε, είναι η αγωνιστική αντεπίθεση, μαζί με το σύνολο της εργαζόμενης πλειοψηφίας.
Είναι η στιγμή που πρέπει να απαιτήσουμε την αναδιάταξη της δικηγορικής ύλης. Την επέκταση της υποχρεωτικής παράστασης δικηγόρου στις μεγάλες συμβάσεις επιχειρηματικού ενδιαφέροντος. Γραμμάτιο και παρακράτηση στις μεγάλες συμβάσεις δημοσίων έργων, όπου και εν όψει ολυμπιάδας, τα συμφέροντος – και τα ποσά είναι τεράστια, στις χρηματιστηριακές συμβάσεις, στις κάθε λογής συμβάσεις που παράγουν μεγάλα κέρδη στους συμβαλλόμενους, απαιτούν εξ αντικειμένου και έχουν νομική κάλυψη, η οποία μέχρι σήμερα δεν αποδίδει ούτε μία δραχμή στο Ταμείο συνεργασίας του Δ.Σ.Α. και στα ασφαλιστικά μας ταμεία.
Είναι η στιγμή που πρέπει να συναντηθούμε με όλες τις συλλογικές, συνδικαλιστικές συλλογικότητες των υπόλοιπων εργαζομένων (συλλόγους, σωματεία, επιτροπές αγώνα), και με αυτούς να συνδιαλαγούμε για τη διαμόρφωση ενός ενιαίου κοινωνικού μετώπου εργαζομένων που θα θέσει το δικό του όραμα της κοινωνικής ασφάλισης, απέναντι στο «εκσυχρονιστικό» και συντριπτικό για κάθε εργαζόμενο πολίτη, όραμα της κυβέρνησης. Να απαιτήσουμε την επιστροφή των 70 δις στο Ταμείο Νομικών. Τον προσδιορισμό της σύνταξης στο 80% του μισθού του εφέτη. Την ανακλιμάκωση των ασφαλιστικών εισφορών, με κριτήρια την ηλικία και την εισφοροδοτική ικανότητα. Την καταβολή των ασφαλιστικών εισφορών των εμμίσθων από τους εργοδότες (εταιρίες, μεγάλα δικηγορικά γραφεία). Την αυτοδιαχείριση των ασφαλιστικών ταμείων από τους ασφαλισμένους και δη από αιρετή και ανακλητή επιτροπή δικηγόρων.
Είναι η στιγμή, που μαζί με το σύνολο της κοινωνίας πρέπει να συναντηθούμε στους δρόμους της πόλης, για να αποτραπεί η κατάθεση και ψήφιση του νέου τρομονόμου, απαιτώντας διεύρυνση των δημοκρατικών δικαιωμάτων και ελευθεριών. Να εξαναγκάσουμε την κυβέρνηση σε μία ακόμη οπισθοχώρηση, δηλώνοντας ότι στις συνθήκες αυτές, αναδεικνύεται ως ζήτημα προσωπικής ευθύνης για όλους μας, να ερμηνεύσουμε τον κοινωνικό μας ρόλο ως συνήγοροι και υπερασπιστές δικαιωμάτων και ελευθεριών. Να πάρουμε θέση, έμπρακτα, ενάντια στη δημιουργία κοινωνίας χαφιέδων, στις κατασκευασμένες κατηγορίες και την ποινικοποίηση των αγώνων. Οφείλουμε, με τη συλλογική μας δράση, να αναδείξουμε το δίκαιο των ανθρώπων της εργασίας, των ανέργων, το δίκαιο της κοινωνίας να αγωνίζεται για την διεύρυνση των δικαιωμάτων και των ελευθεριών της και να αντιστέκεται στην επιχειρούμενη κατάργηση τους.
Συμμετέχουμε στη συγκέντρωση και διαδήλωση κατά του νέου τρομονόμου (ΣΗΜΕΡΑ 10.5, και ώρα 7.00, στα Προπύλαια.
Συμμετέχουμε στην απεργία ΓΣΕΕ-ΑΔΕΔΥ στις 17 Μαΐου για το ασφαλιστικό
Η Εναλλακτική Παρέμβαση Δικηγόρων από την αρχή με σχετική εκδήλωση στο ΔΣΑ έθεσε το ζήτημα των κινδύνων που εγκυμονεί η «απελευθέρωση» της αγοράς νομικών υπηρεσιών, όπως προβλέπεται από την έκθεση του ΚΕΠΕ (κατάργηση των γραμματίων προείσπραξης στα συμβόλαια, στα δικαστήρια κλπ).
Από την αρχή πάλεψε με αποφασιστικότητα να μην περάσουν τα μέτρα του Υπουργείου Δικαιοσύνης
• προτείνοντας στη Γ.Σ. με τη σύμβουλό της Ζωή Μήλιου αγωνιστικές κινητοποιήσεις και όχι απεργοσπαστικά ημίμετρα και δυστυχώς μάλιστα μόνη ενάντια σε όλες τις συνδικαλιστικές παρατάξεις, κατεστημένες και μη,
• συνδέοντας τον αγώνα ενάντια στην αύξηση των ορίων παραστάσεως στα συμβόλαια με το ασφαλιστικό και την αναδιάταξη της δικηγορικής ύλης
Στους αγώνες που έρχονται θα είμαστε και πάλι μπροστά με όλους τους δικηγόρους που δεν τους ελκύουν οι νεοφιλελεύθερες στρατηγικές και οι συντεχνιακές κραυγές.
