Η κυβέρνηση των “εκσυγχρονιστών” είναι η χειρότερη και πλέον επικίνδυνη μεταπολιτευτική κυβέρνηση σε ό,τι αφορά τα δάση και την προστασία του φυσικού περιβάλλοντος. Δεν πρόκειται για συνθηματολογία, αλλά για την μαύρη πραγματικότητα εγκατάλειψης και πολύμορφης ιδιωτικοποίησης των δημοσίων δασών και δασικών εκτάσεων. Με διοικητικές παραλείψεις, όπως ο μη διορισμός αρμοδίου υπαλλήλου στη θέση Γεν. Γραμμ. Δασών τα τελευταία 4 χρόνια, με τη νομοθετική υποβάθμιση της Δασικής Υπηρεσίας που αποψιλώνεται από μόνιμο προσωπικό (2000 μόνιμοι υπάλληλοι σε όλη την Ελλάδα για περίπου 70εκ. στρέμματα δασών και δασικών εκτάσεων), με την αλαζονική αγνόηση διακομματικών πορισμάτων και επιστημονικών φορέων (λ.χ. η καταστροφική ανάθεση της κατάσβεσης πυρκαγιών αποκλειστικά στην Πυροσβεστική), συντίθεται μια ζοφερή εικόνα αδιαφορίας για το δημόσιο συμφέρον με καταστροφικές συνέπειες. Τα αποτελέσματα γνωστά: από το 1996 μέχρι σήμερα οι καμένες εκτάσεις, έχουν ξεπεράσει κάθε προηγούμενο (για το 2000 περίπου 3 εκ. στρέμματα -και μάλιστα σε ορεινούς όγκους και σημαντικούς βιότοπους άγριας πανίδας- σύμφωνα με στοιχεία της Ε.Ε.), όπως και η ανευθυνότητα των κυβερνώντων που πέρα από κάθε όριο γελοιότητας και προκλητικότητας επικαλούνται «ακραία καιρικά φαινόμενα».
Δεν πρόκειται όμως για ανικανότητα, αλλά για συστηματικές πολιτικές και νομοθετικές επιλογές, παρόμοιες με αυτές που κυριαρχούν π.χ. στους ασφαλιστικούς οργανισμούς και τις δημόσιες επιχειρήσεις: από την υποβάθμιση του δημόσιου χαρακτήρα στην παράδοση στην διαχείριση σύμφωνα με τους κανόνες της αγοράς και του κέρδους, μέσω προθύμων διαπλεκομένων ιδιωτών και πολιτικών. Τις εκτιμήσεις αυτές επιβεβαιώνει περίτρανα και η προτεινόμενη από το κυβερνών κόμμα αναθεώρηση του άρθρου 24 Σ που ψηφίστηκε μόνο από τους συμπολιτευόμενους βουλευτές. Εμφανής είναι η πρόθεση να υπονομευτούν οι κατακτήσεις του κοινωνικού και οικολογικού κινήματος και να αρθούν οι εγγυήσεις που έχουν θέσει η νομοθεσία και η νομολογία (ιδίως του Ε’ Τμήματος του ΣτΕ) για τη διαφύλαξη του δημόσιου χαρακτήρα των δασών και του φυσικού περιβάλλοντος, με την νομοθετικά και ερμηνευτικά ορθή αξιολόγηση των κοινωνικών και πραγματικών, αλλά και επιστημονικών δεδομένων για την κατάσταση του φυσικού περιβάλλοντος στην Ελλάδα προκειμένου να εφαρμοστούν οι κρίσιμοι κανόνες. Τα κυριότερα σημεία της πρότασης αναθεώρησης είναι:
Α) Η πλήρης σχετικοποίηση της προστασίας του περιβάλλοντος με την προσθήκη του (νομικά εώλου και απόλυτα αόριστου) δικαιώματος στην «ποιότητα ζωής». Παρά το ότι προβλέπεται πλέον το ατομικό δικαίωμα στην προστασία του φυσικού και πολιτιστικού περιβάλλοντος, εντούτοις με την προσθήκη αυτή και με άλλες διατάξεις (βλ. παρακάτω) το άρθρο24 Σ παύει πλέον να αφορά αμιγώς και κατά προτεραιότητα το περιβάλλον.
Β) Η πρωτοφανής πρόβλεψη για την δυνατότητα του νόμου να «ορίζει τα σχετικά με την έννοια των δασών και των δασικών εκτάσεων»! Ούτε κατά παραγγελία των καταπατητών δεν θα προέκυπτε τέτοια ρύθμιση, που ευθέως αναθέτει στην κυβερνητική πλειοψηφία να «(αυξο)μειώνει», χωρίς κανένα κριτήριο, ad hoc και ανάλογα με τη συγκυρία (ύπαρξη οικισμών, έκταση καμένων εκτάσεων, διεκδικήσεις ιδιωτών κ.α.) την έννοια και επομένως την προστασία των δασών και του φυσικού περιβάλλοντος. Εμμέσως πλην σαφώς επιχειρείται η κατοχύρωση του κύριου στόχου όλων όσων εποφθαλμιούν τη δημόσια γη και των ποικίλων ιδιωτικών συμφερόντων που επαγγέλλονται την «αξιοποίηση» με το διαχωρισμό της προστασίας των δασικών εκτάσεων (που είναι και οι περισσότερες, περίπου 50 εκ. στρέμματα) από αυτή των δασών.
Γ) Επιτρέπεται η μεταβολή του προορισμού των δασών και δασικών εκτάσεων για τις ανάγκες του χωροταξικού, πολεοδομικού και οικιστικού σχεδιασμού ώστε να διασφαλίζεται «το δικαίωμα στην κατοικία και οι αναγκαίες υποδομές»! Από την σχετικοποίηση στην πλήρη αναίρεση της προστασίας του φυσικού περιβάλλοντος, με την προσθήκη ενός ακόμη δικαιώματος στο άρθρο για το περιβάλλον! Είναι φανερό ότι το άρθρο 24 Σ μετατρέπεται σε άρθρο για την ιδιοκτησία επί δασικών εκτάσεων και δασών και για την οικονομική εκμετάλλευση τους (ενόψει των Ολυμπιακών Αγώνων, των Πακέτων για την αξιοποίηση των ορεινών όγκων κ.λ.π.) τόσο από ιδιώτες όσο και από το κράτος που προφανώς προσδοκά να γεμίσει τα ταμεία του με ποσά αναγνώρισης ιδιοκτησίας από ιδιοκτήτες αυθαιρέτων, οικοδομικών συνεταιρισμών και βέβαια από μεγαλοεπιχειρηματίες που ονειρεύεται μέχρι και Αρχαιοελληνική Ντίσνεϋλαντ στον Όλυμπο (είναι πραγματική πρόταση!).
Η Εναλλακτική Παρέμβαση συμμετέχει και στηρίζει ενεργά, μαζί με δεκάδες άλλες κοινωνικές και περιβαλλοντικές οργανώσεις και πολιτικές κινήσεις την Συντονιστική Επιτροπή κατά της Αναθεώρησης του Άρθρου 24 του Συντάγματος, το έργο της οποίας ήδη αποδίδει καρπούς. Καλούμε ήδη με πρόταση μας στο Δ.Σ. το σύλλογο, αλλά και κάθε δικηγόρο και νομικό να καταδικάσουν τη σχεδιαζόμενη εμπρηστική αναθεώρηση και να προβούν σε κάθε αναγκαία συλλογική ενέργεια για την προάσπιση και ανάδειξη του φυσικού περιβάλλοντος και ειδικά των δασών, αγαθά τα οποία ενδιαφέρουν ιδίως όσους δεν ζουν για να κερδοσκοπούν αλλά και όσους διαβιούν σε υποβαθμισμένες περιοχές των μεγάλων πόλεων και της περιφέρειας, για τους οποίους… η βόλτα στο δάσος εξακολουθεί να είναι ένα αδιαπραγμάτευτο και αδιατίμητο κοινωνικό αγαθό.
ΕΝΑΛΛΑΚΤΙΚΗ ΠΑΡΕΜΒΑΣΗ ΔΙΚΗΓΟΡΩΝ ΑΘΗΝΑΣ
